Odmiana słowa - DZWONNIK
Słowo DZWONNIK to rzeczownik rodzaju męskoosobowego.
Zobacz też odmianę nazwiska DZWONNIK
Odmiana przez przypadki słowa DZWONNIK:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Mianownik deprecjatywnie | ||||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | W : | |||||
Wołacz deprecjatywnie | ||||||
Wszystkie odmiany słowa DZWONNIK:
dzwonnikom, dzwonnikami, dzwonnikach, dzwonnika, dzwonnikowi, dzwonnikiem, dzwonniku, dzwonniki, dzwonnikówZobacz słowa podobne do DZWONNIK :
dzwonnica
Zobacz podział na sylaby słowa DZWONNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZWONNIK
Zobacz synonimy słowa DZWONNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZWONNIK
Wybrane słowo