Odmiana słowa - KOMPAN
Słowo KOMPAN to rzeczownik rodzaju męskoosobowego.
Zobacz też odmianę nazwiska KOMPAN
Odmiana przez przypadki słowa KOMPAN:
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||
Mianownik (kto? co?) | Mianownik (kto? co?) | |||||
Dopełniacz (kogo? czego?) | Dopełniacz (kogo? czego?) | |||||
Celownik (komu? czemu?) | Celownik (komu? czemu?) | |||||
Biernik (kogo? co?) | Biernik (kogo? co?) | |||||
Narzędnik (z kim? z czym?) | Narzędnik (z kim? z czym?) | |||||
Miejscownik (o kim? o czym?) | Miejscownik (o kim? o czym?) | |||||
Wołacz (o!) | Wołacz (o!) | |||||
Wszystkie odmiany słowa KOMPAN:
kompanom, kompanami, kompanach, kompana, kompanowi, kompanem, kompanie, kompani, kompany, kompanówZobacz słowa podobne do KOMPAN :
kompakcja, kompakt, kompaktaty, kompaktor, kompaktowanie, kompaktowy, kompakty, Kompała, kompander, kompandor, kompandować, kompania, kompanijka, kompanijny, kompanion, kompanionka, kompanka, komparacja, komparatiwus, komparator
Zobacz podział na sylaby słowa KOMPAN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOMPAN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOMPAN
Wybrane słowostawrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy