Odmiana słowa - dębieć

Słowo dębieć to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa dębieć:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
1.os.
2.os.
2.os.
3.os.
3.os.
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
1.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
2.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
3.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

forma bezosobowa: dębiano
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę dębiał
będę dębieć
1.os.
żeński
będę dębiała
będę dębieć
mo
będziemy dębieli
będziemy dębieć
nijaki
będę dębiało
będę dębieć
nmo
będziemy dębiały
będziemy dębieć

męski
będziesz dębiał
będziesz dębieć
2.os.
żeński
będziesz dębiała
będziesz dębieć
mo
będziecie dębieli
będziecie dębieć
nijaki
będziesz dębiało
będziesz dębieć
nmo
będziecie dębiały
będziecie dębieć

męski
będzie dębiał
będzie dębieć
3.os.
żeński
będzie dębiała
będzie dębieć
mo
będą dębieli
będą dębieć
nijaki
będzie dębiało
będzie dębieć
nmo
będą dębiały
będą dębieć
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
2.os.
2.os.
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
dębiałbym
1.os.
żeński
dębiałabym
mo
dębielibyśmy
nijaki
dębiałobym
nmo
dębiałybyśmy

męski
dębiałbyś
2.os.
żeński
dębiałabyś
mo
dębielibyście
nijaki
dębiałobyś
nmo
dębiałybyście

męski
dębiałby
3.os.
żeński
dębiałaby
mo
dębieliby
nijaki
dębiałoby
nmo
dębiałyby

forma bezosobowa: dębiano by
bezokolicznik: dębieć
imiesłów przysłówkowy współczesny: dębiejąc
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
Mianownik
(kto? co?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Celownik
(komu? czemu?)
Celownik
(komu? czemu?)
Biernik
(kogo? co?)
Biernik
(kogo? co?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Wołacz
(o!)
Wołacz
(o!)
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)
dębiejącydębiejącydębiejącydębiejącedębiejąca
Dopełniacz
(kogo? czego?)
dębiejącegodębiejącegodębiejącegodębiejącegodębiejącej
Celownik
(komu? czemu?)
dębiejącemudębiejącemudębiejącemudębiejącemudębiejącej
Biernik
(kogo? co?)
dębiejącegodębiejącegodębiejącydębiejącedębiejącą
Narzędnik
(z kim? z czym?)
dębiejącymdębiejącymdębiejącymdębiejącymdębiejącą
Miejscownik
(o kim? o czym?)
dębiejącymdębiejącymdębiejącymdębiejącymdębiejącej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie
pozostałe
Mianownik
(kto? co?)
dębiejącydębiejącydębiejącedębiejące
Dopełniacz
(kogo? czego?)
dębiejącychdębiejącychdębiejącychdębiejących
Celownik
(komu? czemu?)
dębiejącymdębiejącymdębiejącymdębiejącym
Biernik
(kogo? co?)
dębiejącychdębiejącychdębiejącychdębiejące
Narzędnik
(z kim? z czym?)
dębiejącymidębiejącymidębiejącymidębiejącymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)
dębiejącychdębiejącychdębiejącychdębiejących
odpowiednik aspektowy: zdębieć



Wszystkie odmiany słowa dębieć:

dębiałem, dębiałam, dębiałeś, dębiałaś, dębiał, dębiała, dębiało, dębieliśmy, dębiałyśmy, dębieliście, dębiałyście




Zobacz słowa podobne do dębieć :

Dębie, Dębie-Leśniczówka, Dębiec, Dębiec-Kolonia, Dębienica, Dębieniec, Dębienko, Dębień, dębieński, Dębieńsko, odębieć, zdębieć


Zobacz co to jest dębieć

Zobacz podział na sylaby słowa dębieć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa dębieć

Zobacz synonimy słowa dębieć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter dębieć Zobacz anagramy i słowa z liter - dębieć




eOdmiany.pl ©2024