Odmiana słowa - rozkłócać

Słowo rozkłócać to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa rozkłócać:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
rozkłócam
1.os.
rozkłócamy
2.os.
rozkłócasz
2.os.
rozkłócacie
3.os.
rozkłóca
3.os.
rozkłócają
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
rozkłócałem
1.os.
żeński
rozkłócałam
mo
rozkłócaliśmy
nijaki
rozkłócałom
nmo
rozkłócałyśmy

męski
rozkłócałeś
2.os.
żeński
rozkłócałaś
mo
rozkłócaliście
nijaki
rozkłócałoś
nmo
rozkłócałyście

męski
rozkłócał
3.os.
żeński
rozkłócała
mo
rozkłócali
nijaki
rozkłócało
nmo
rozkłócały

forma bezosobowa: rozkłócano
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę rozkłócał
będę rozkłócać
1.os.
żeński
będę rozkłócała
będę rozkłócać
mo
będziemy rozkłócali
będziemy rozkłócać
nijaki
będę rozkłócało
będę rozkłócać
nmo
będziemy rozkłócały
będziemy rozkłócać

męski
będziesz rozkłócał
będziesz rozkłócać
2.os.
żeński
będziesz rozkłócała
będziesz rozkłócać
mo
będziecie rozkłócali
będziecie rozkłócać
nijaki
będziesz rozkłócało
będziesz rozkłócać
nmo
będziecie rozkłócały
będziecie rozkłócać

męski
będzie rozkłócał
będzie rozkłócać
3.os.
żeński
będzie rozkłócała
będzie rozkłócać
mo
będą rozkłócali
będą rozkłócać
nijaki
będzie rozkłócało
będzie rozkłócać
nmo
będą rozkłócały
będą rozkłócać
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
rozkłócajmy
2.os.
rozkłócaj
2.os.
rozkłócajcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
rozkłócałbym
1.os.
żeński
rozkłócałabym
mo
rozkłócalibyśmy
nijaki
rozkłócałobym
nmo
rozkłócałybyśmy

męski
rozkłócałbyś
2.os.
żeński
rozkłócałabyś
mo
rozkłócalibyście
nijaki
rozkłócałobyś
nmo
rozkłócałybyście

męski
rozkłócałby
3.os.
żeński
rozkłócałaby
mo
rozkłócaliby
nijaki
rozkłócałoby
nmo
rozkłócałyby

forma bezosobowa: rozkłócano by
bezokolicznik: rozkłócać
imiesłów przysłówkowy współczesny: rozkłócając
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
rozkłócanie
Mianownik
(kto? co?)
rozkłócania
Dopełniacz
(kogo? czego?)
rozkłócania
Dopełniacz
(kogo? czego?)
rozkłócań
Celownik
(komu? czemu?)
rozkłócaniu
Celownik
(komu? czemu?)
rozkłócaniom
Biernik
(kogo? co?)
rozkłócanie
Biernik
(kogo? co?)
rozkłócania
Narzędnik
(z kim? z czym?)
rozkłócaniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
rozkłócaniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
rozkłócaniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
rozkłócaniach
Wołacz
(o!)
rozkłócanie
Wołacz
(o!)
rozkłócania
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		rozkłócającyrozkłócającyrozkłócającyrozkłócającerozkłócająca
Dopełniacz
(kogo? czego?)		rozkłócającegorozkłócającegorozkłócającegorozkłócającegorozkłócającej
Celownik
(komu? czemu?)		rozkłócającemurozkłócającemurozkłócającemurozkłócającemurozkłócającej
Biernik
(kogo? co?)		rozkłócającegorozkłócającegorozkłócającyrozkłócającerozkłócającą
Narzędnik
(z kim? z czym?)		rozkłócającymrozkłócającymrozkłócającymrozkłócającymrozkłócającą
Miejscownik
(o kim? o czym?)		rozkłócającymrozkłócającymrozkłócającymrozkłócającymrozkłócającej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		rozkłócającyrozkłócającyrozkłócającerozkłócające
Dopełniacz
(kogo? czego?)		rozkłócającychrozkłócającychrozkłócającychrozkłócających
Celownik
(komu? czemu?)		rozkłócającymrozkłócającymrozkłócającymrozkłócającym
Biernik
(kogo? co?)		rozkłócającychrozkłócającychrozkłócającychrozkłócające
Narzędnik
(z kim? z czym?)		rozkłócającymirozkłócającymirozkłócającymirozkłócającymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		rozkłócającychrozkłócającychrozkłócającychrozkłócających
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		rozkłócanyrozkłócanyrozkłócanyrozkłócanerozkłócana
Dopełniacz
(kogo? czego?)		rozkłócanegorozkłócanegorozkłócanegorozkłócanegorozkłócanej
Celownik
(komu? czemu?)		rozkłócanemurozkłócanemurozkłócanemurozkłócanemurozkłócanej
Biernik
(kogo? co?)		rozkłócanegorozkłócanegorozkłócanyrozkłócanerozkłócaną
Narzędnik
(z kim? z czym?)		rozkłócanymrozkłócanymrozkłócanymrozkłócanymrozkłócaną
Miejscownik
(o kim? o czym?)		rozkłócanymrozkłócanymrozkłócanymrozkłócanymrozkłócanej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		rozkłócanirozkłócanirozkłócanerozkłócane
Dopełniacz
(kogo? czego?)		rozkłócanychrozkłócanychrozkłócanychrozkłócanych
Celownik
(komu? czemu?)		rozkłócanymrozkłócanymrozkłócanymrozkłócanym
Biernik
(kogo? co?)		rozkłócanychrozkłócanychrozkłócanychrozkłócane
Narzędnik
(z kim? z czym?)		rozkłócanymirozkłócanymirozkłócanymirozkłócanymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		rozkłócanychrozkłócanychrozkłócanychrozkłócanych
odpowiednik aspektowy: rozkłócić



Wszystkie odmiany słowa rozkłócać:

rozkłócana, rozkłócaną, rozkłócane, rozkłócanego, rozkłócanej, rozkłócanemu, rozkłócani, rozkłócany, rozkłócanych, rozkłócanym, rozkłócanymi



Zobacz słowa podobne do rozkłócać :

rozkłócić, rozkłócony

Zobacz co to jest rozkłócać

Zobacz podział na sylaby słowa rozkłócać

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa rozkłócać

Zobacz synonimy słowa rozkłócać

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter rozkłócać Zobacz anagramy i słowa z liter - rozkłócać


Wybrane słowo







Ostatnio sprawdzane
rozkłócać, gilotynować, zgilotynować, buldeneż, świerk, pogromca, medykament, konfabulacja, nasycać, zaadoptować, pogawędka, przesiewowy, dolar, ojczyzna, wszędobylstwo, ochłonąć, arkusz, latynoski, beznadziejność, szamotulanin,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, sprośność, pieprzyk, współczucie, Muzyka, Szczecin, zlewa, esdek, dziany, drapać, Kowal, skupić, poczerwienieć, rycerz, lacha,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2024