Odmiana imienia - Karina
Zobacz też odmianę slowa KARINA
Odmiana przez przypadki imienia Karina:
| liczba pojedyncza | |
Mianownik (kto?) | |
| To jest Karina. Karina lubi długie spacery. | |
Dopełniacz (kogo?) | |
| Idę w odwiedziny do Kariny. Urodziny Kariny były huczne. |
|
Celownik (komu?) | |
| Przyglądam się Karinie. Karinie nie podobają się nowe buty. |
|
Biernik (kogo?) | |
| Do tego zadania wybrano Karinę. Rozpoznałem Karinę na zdjęciach. |
|
Narzędnik (z kim? kim?) | |
| W naszej szkole Kariną nazywają każdą mądrą osobę. Idę z Kariną do kina. |
|
Miejscownik (o kim?) | |
| Wciąż myślę o Karinie. Przy Karinie czuję się bezpiecznie. |
|
Wołacz | |
| Wysłuchaj mnie Karino! Karino, wynieś śmieci! |
|
| liczba mnoga | ||||
Mianownik (kto?) | ||||
| To są Kariny. Kariny mają świetne charaktery. | ||||
Dopełniacz (kogo?) | ||||
| Na spotkaniu zabrakło dwóch Karin. Historia zna wiele bohaterskich Karin. | ||||
Celownik (komu?) | ||||
| Wszystkim Karinom zaśpiewano "Sto lat". Tylko Karinom udało się zdobyć taką wiedzę. | ||||
Biernik (kogo?) | ||||
| O kradzież obwiniono nieobecne Kariny. Odwiedziłam wczoraj dwie Kariny. | ||||
Narzędnik (z kim?) | ||||
| Z Karinami jest najlepsza zabawa. Na wycieczce byliśmy razem z Karinami. | ||||
Miejscownik (o kim?) | ||||
| O Karinach krążą legendy. Na Karinach można zawsze polegać. | ||||
Wołacz | ||||
| Przepraszam was, moje drogie Kariny! Kariny, przywołuję was do porządku! | ||||
Wszystkie odmiany imienia Karina:
Karina, Kariny, Karinie, Karinę, Kariną, Karinie, Karino, Kariny, Karin, Karinom, Kariny, Karinami, Karinach, Kariny,
Zobacz podział na sylaby słowa Karina
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Karina
Zobacz anagramy i słowa z liter - Karina