Odmiana imienia - Martyna
Zobacz też odmianę slowa MARTYNA
Zobacz też odmianę nazwiska MARTYNA
Odmiana przez przypadki imienia Martyna:
| liczba pojedyncza | |
Mianownik (kto?) | |
| To jest Martyna. Martyna lubi długie spacery. | |
Dopełniacz (kogo?) | |
| Idę w odwiedziny do Martyny. Urodziny Martyny były huczne. |
|
Celownik (komu?) | |
| Przyglądam się Martynie. Martynie nie podobają się nowe buty. |
|
Biernik (kogo?) | |
| Do tego zadania wybrano Martynę. Rozpoznałem Martynę na zdjęciach. |
|
Narzędnik (z kim? kim?) | |
| W naszej szkole Martyną nazywają każdą mądrą osobę. Idę z Martyną do kina. |
|
Miejscownik (o kim?) | |
| Wciąż myślę o Martynie. Przy Martynie czuję się bezpiecznie. |
|
Wołacz | |
| Wysłuchaj mnie Martyno! Martyno, wynieś śmieci! |
|
| liczba mnoga | ||||
Mianownik (kto?) | ||||
| To są Martyny. Martyny mają świetne charaktery. | ||||
Dopełniacz (kogo?) | ||||
| Na spotkaniu zabrakło dwóch Martyn. Historia zna wiele bohaterskich Martyn. | ||||
Celownik (komu?) | ||||
| Wszystkim Martynom zaśpiewano "Sto lat". Tylko Martynom udało się zdobyć taką wiedzę. | ||||
Biernik (kogo?) | ||||
| O kradzież obwiniono nieobecne Martyny. Odwiedziłam wczoraj dwie Martyny. | ||||
Narzędnik (z kim?) | ||||
| Z Martynami jest najlepsza zabawa. Na wycieczce byliśmy razem z Martynami. | ||||
Miejscownik (o kim?) | ||||
| O Martynach krążą legendy. Na Martynach można zawsze polegać. | ||||
Wołacz | ||||
| Przepraszam was, moje drogie Martyny! Martyny, przywołuję was do porządku! | ||||
Wszystkie odmiany imienia Martyna:
Martyna, Martyny, Martynie, Martynę, Martyną, Martynie, Martyno, Martyny, Martyn, Martynom, Martyny, Martynami, Martynach, Martyny,
Zobacz podział na sylaby słowa Martyna
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Martyna
Zobacz anagramy i słowa z liter - Martyna
Wybrane słowoobornikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
obornikom, obornikami, obornikach, obornika, obornikowi, obornikiem, oborniku, oborniki, oborników, ,...