Odmiana imienia - Urban
Zobacz też odmianę slowa URBAN
Zobacz też odmianę nazwiska URBAN
Zobacz też odmianę miejscowosci URBAN
Odmiana przez przypadki imienia Urban:
| liczba pojedyncza | |
Mianownik (kto?) | |
| To jest Urban. Urban lubi długie spacery. | |
Dopełniacz (kogo?) | |
| Idę w odwiedziny do Urbana. Urodziny Urbana były huczne. |
|
Celownik (komu?) | |
| Przyglądam się Urbanowi. Urbanowi nie podobają się nowe buty. |
|
Biernik (kogo?) | |
| Do tego zadania wybrano Urbana. Rozpoznałem Urbana na zdjęciach. |
|
Narzędnik (z kim? kim?) | |
| W naszej szkole Urbanem nazywają każdą mądrą osobę. Idę z Urbanem do kina. |
|
Miejscownik (o kim?) | |
| Wciąż myślę o Urbanie. Przy Urbanie czuję się bezpiecznie. |
|
Wołacz | |
| Wysłuchaj mnie Urbanie! Urbanie, wynieś śmieci! |
|
| liczba mnoga | ||||
Mianownik (kto?) | ||||
| To są Urbanowie. Urbanowie mają świetne charaktery. | ||||
Dopełniacz (kogo?) | ||||
| Na spotkaniu zabrakło dwóch Urbanów. Historia zna wielu bohaterskich Urbanów. | ||||
Celownik (komu?) | ||||
| Wszystkim Urbanom zaśpiewano "Sto lat". Tylko Urbanom udało się zdobyć taką wiedzę. | ||||
Biernik (kogo?) | ||||
| O kradzież obwiniono nieobecnych Urbanów. Odwiedziłem wczoraj dwóch Urbanów. | ||||
Narzędnik (z kim?) | ||||
| Z Urbanami jest najlepsza zabawa. Na wycieczce byliśmy razem z Urbanami. | ||||
Miejscownik (o kim?) | ||||
| O Urbanach krążą legendy. Na Urbanach można zawsze polegać. | ||||
Wołacz | ||||
| Przepraszam was, moi drodzy Urbanowie! Urbanowie, przywołuję was do porządku! | ||||
Wszystkie odmiany imienia Urban:
Urban, Urbana, Urbanowi, Urbana, Urbanem, Urbanie, Urbanie, Urbanowie, Urbanów, Urbanom, Urbanów, Urbanami, Urbanach, Urbanowie,
Zobacz podział na sylaby słowa Urban
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Urban
Zobacz anagramy i słowa z liter - Urban