Dobrówko

mieszkańcy:

odmiany:

Dobrówko, Dobrówka, Dobrówku, Dobrówko, Dobrówkiem, Dobrówku, Dobrówko, ...

Mieszkańcy
Mieszkaniec Dobrówka (on) : dobrówczanin
Wśród zwycięzców znalazł się dobrówczanin.
Mieszkanka Dobrówka (ona) : dobrówczanka
Nasza rodowita dobrówczanka dokonała niemożliwego. Piękna dobrówczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Dobrówka (oni) : dobrówczanie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy dobrówczanie. Tylko starzy dobrówczanie znają tę historię.

Mieszkaniec Dobrówka (on) : dobrówczanin

Wśród zwycięzców znalazł się dobrówczanin.

Mieszkanka Dobrówka (ona) : dobrówczanka

Nasza rodowita dobrówczanka dokonała niemożliwego.
Piękna dobrówczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.

Mieszkańcy Dobrówka (oni) : dobrówczanie

W wyborach zagłosowali prawie wszyscy dobrówczanie.
Tylko starzy dobrówczanie znają tę historię.

Mianownik (co?) : Dobrówko
To jest moje Dobrówko. Nasze Dobrówko jest piękne.
Dopełniacz (czego?) : Dobrówka
Jadę do mojego Dobrówka. Do naszego Dobrówka jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Dobrówku
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Dobrówku. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Dobrówku.
Biernik (co?) : Dobrówko
Wszyscy podziwiają moje Dobrówko. Niedługo odwiedzimy nasze Dobrówko.
Narzędnik (z czym?) : Dobrówkiem
Bardzo tęsknię za moim Dobrówkiem. Przed naszym Dobrówkiem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Dobrówku
Często opowiadam o moim Dobrówku. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Dobrówku.
Wołacz (o!): Dobrówko
Moje piękne Dobrówko! Sto lat, nasze ukochane Dobrówko!