Dęboróg

mieszkańcy:

odmiany:

Dęboróg, Dęboroga, Dęborogowi, Dęboróg, Dęborogiem, Dęborogu, Dęborogu, ...

Mieszkańcy
Mieszkaniec Dęboroga (on) : dęborożanin
Wśród zwycięzców znalazł się dęborożanin.
Mieszkanka Dęboroga (ona) : dęborożanka
Nasza rodowita dęborożanka dokonała niemożliwego. Piękna dęborożanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Dęboroga (oni) : dęborożanie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy dęborożanie. Tylko starzy dęborożanie znają tę historię.

Mieszkaniec Dęboroga (on) : dęborożanin

Wśród zwycięzców znalazł się dęborożanin.

Mieszkanka Dęboroga (ona) : dęborożanka

Nasza rodowita dęborożanka dokonała niemożliwego.
Piękna dęborożanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.

Mieszkańcy Dęboroga (oni) : dęborożanie

W wyborach zagłosowali prawie wszyscy dęborożanie.
Tylko starzy dęborożanie znają tę historię.

Mianownik (co?) : Dęboróg
To jest mój Dęboróg. Nasz Dęboróg jest piękny.
Dopełniacz (czego?) : Dęboroga
Jadę do mojego Dęboroga. Do naszego Dęboroga jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Dęborogowi
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Dęborogowi. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Dęborogowi.
Biernik (co?) : Dęboróg
Wszyscy podziwiają mój Dęboróg. Niedługo odwiedzimy nasz Dęboróg.
Narzędnik (z czym?) : Dęborogiem
Bardzo tęsknię za moim Dęborogiem. Przed naszym Dęborogiem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Dęborogu
Często opowiadam o moim Dęborogu. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Dęborogu.
Wołacz (o!): Dęborogu
Mój piękny Dęborogu! Sto lat, nasz ukochany Dęborogu!