Knurów

mieszkańcy:

przymiotniki:

odmiany:

Knurów, Knurowa, Knurowowi, Knurów, Knurowem, Knurowie, Knurowie, ...

Przymiotnik
Przymiotnik (jaki?) : knurowski
To jest mój knurowski dom. To jest nasz knurowski deptak.
Przymiotnik (jaka?) : knurowska
To jest moja knurowska rezydencja. To jest nasza knurowska sprawa.
Przymiotnik (jakie?) : knurowskie
To jest moje knurowskie mieszkanie. To są nasze knurowskie przedmieścia.

Przymiotnik (jaki?) : knurowski

To jest mój knurowski dom.
To jest nasz knurowski deptak.

Przymiotnik (jaka?) : knurowska

To jest moja knurowska rezydencja.
To jest nasza knurowska sprawa.

Przymiotnik (jakie?) : knurowskie

To jest moje knurowskie mieszkanie.
To są nasze knurowskie przedmieścia.

Mianownik (co?) : Knurów
To jest mój Knurów. Nasz Knurów jest piękny.
Dopełniacz (czego?) : Knurowa
Jadę do mojego Knurowa. Do naszego Knurowa jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Knurowowi
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Knurowowi. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Knurowowi.
Biernik (co?) : Knurów
Wszyscy podziwiają mój Knurów. Niedługo odwiedzimy nasz Knurów.
Narzędnik (z czym?) : Knurowem
Bardzo tęsknię za moim Knurowem. Przed naszym Knurowem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Knurowie
Często opowiadam o moim Knurowie. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Knurowie.
Wołacz (o!): Knurowie
Mój piękny Knurowie! Sto lat, nasz ukochany Knurowie!