Korzecko

Mianownik (co?) : Korzecko
To jest moje Korzecko. Nasze Korzecko jest piękne.
Dopełniacz (czego?) : Korzecka
Jadę do mojego Korzecka. Do naszego Korzecka jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Korzecku
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Korzecku. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Korzecku.
Biernik (co?) : Korzecko
Wszyscy podziwiają moje Korzecko. Niedługo odwiedzimy nasze Korzecko.
Narzędnik (z czym?) : Korzeckiem
Bardzo tęsknię za moim Korzeckiem. Przed naszym Korzeckiem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Korzecku
Często opowiadam o moim Korzecku. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Korzecku.
Wołacz (o!): Korzecko
Moje piękne Korzecko! Sto lat, nasze ukochane Korzecko!

Przymiotnik
Przymiotnik (jaki?) : korzecki
To jest mój korzecki dom. To jest nasz korzecki deptak.
Przymiotnik (jaka?) : korzecka
To jest moja korzecka rezydencja. To jest nasza korzecka sprawa.
Przymiotnik (jakie?) : korzeckie
To jest moje korzeckie mieszkanie. To są nasze korzeckie przedmieścia.

Mieszkańcy
Mieszkaniec Korzecka (on) : korzecczanin
Wśród zwycięzców znalazł się korzecczanin.
Mieszkanka Korzecka (ona) : korzecczanka
Nasza rodowita korzecczanka dokonała niemożliwego. Piękna korzecczanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Korzecka (oni) : korzecczanie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy korzecczanie. Tylko starzy korzecczanie znają tę historię.

Odmiana miejscowości - Korzecko