Obcar

mieszkańcy:

odmiany:

Obcar, Obcaru, Obcarowi, Obcar, Obcarem, Obcarze, Obcarze, ...

Mieszkańcy
Mieszkaniec Obcaru (on) : obcarzanin
Wśród zwycięzców znalazł się obcarzanin.
Mieszkanka Obcaru (ona) : obcarzanka
Nasza rodowita obcarzanka dokonała niemożliwego. Piękna obcarzanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Obcaru (oni) : obcarzanie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy obcarzanie. Tylko starzy obcarzanie znają tę historię.

Mieszkaniec Obcaru (on) : obcarzanin

Wśród zwycięzców znalazł się obcarzanin.

Mieszkanka Obcaru (ona) : obcarzanka

Nasza rodowita obcarzanka dokonała niemożliwego.
Piękna obcarzanka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.

Mieszkańcy Obcaru (oni) : obcarzanie

W wyborach zagłosowali prawie wszyscy obcarzanie.
Tylko starzy obcarzanie znają tę historię.

Mianownik (co?) : Obcar
To jest mój Obcar. Nasz Obcar jest piękny.
Dopełniacz (czego?) : Obcaru
Jadę do mojego Obcaru. Do naszego Obcaru jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Obcarowi
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Obcarowi. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Obcarowi.
Biernik (co?) : Obcar
Wszyscy podziwiają mój Obcar. Niedługo odwiedzimy nasz Obcar.
Narzędnik (z czym?) : Obcarem
Bardzo tęsknię za moim Obcarem. Przed naszym Obcarem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Obcarze
Często opowiadam o moim Obcarze. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Obcarze.
Wołacz (o!): Obcarze
Mój piękny Obcarze! Sto lat, nasz ukochany Obcarze!