Łąkcie

mieszkańcy:

odmiany:

Łąkcie, Łąkcia, Łąkciu, Łąkcie, Łąkciem, Łąkciu, Łąkcie, ...

Mieszkańcy
Mieszkaniec Łąkcia (on) : łąkcianin
Wśród zwycięzców znalazł się łąkcianin.
Mieszkanka Łąkcia (ona) : łąkcianka
Nasza rodowita łąkcianka dokonała niemożliwego. Piękna łąkcianka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.
Mieszkańcy Łąkcia (oni) : łąkcianie
W wyborach zagłosowali prawie wszyscy łąkcianie. Tylko starzy łąkcianie znają tę historię.

Mieszkaniec Łąkcia (on) : łąkcianin

Wśród zwycięzców znalazł się łąkcianin.

Mieszkanka Łąkcia (ona) : łąkcianka

Nasza rodowita łąkcianka dokonała niemożliwego.
Piękna łąkcianka zrobiła sesję zdjęciową do kalendarza.

Mieszkańcy Łąkcia (oni) : łąkcianie

W wyborach zagłosowali prawie wszyscy łąkcianie.
Tylko starzy łąkcianie znają tę historię.

Mianownik (co?) : Łąkcie
To jest moje Łąkcie. Nasze Łąkcie jest piękne.
Dopełniacz (czego?) : Łąkcia
Jadę do mojego Łąkcia. Do naszego Łąkcia jest długa droga.
Celownik (czemu?) : Łąkciu
Zrobiłem piękne zdjęcia mojemu Łąkciu. Widziałem wystawę poświęconą naszemu Łąkciu.
Biernik (co?) : Łąkcie
Wszyscy podziwiają moje Łąkcie. Niedługo odwiedzimy nasze Łąkcie.
Narzędnik (z czym?) : Łąkciem
Bardzo tęsknię za moim Łąkciem. Przed naszym Łąkciem jest świetlana przyszłość.
Miejscownik (o czym?) : Łąkciu
Często opowiadam o moim Łąkciu. Poznaliśmy nowe fakty o naszym Łąkciu.
Wołacz (o!): Łąkcie
Moje piękne Łąkcie! Sto lat, nasze ukochane Łąkcie!