Nazwisko mężczyzny (pan) - ANDRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Andruk |
To jest Jan Andruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Andruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Andruka. |
Celownik (komu?) : Andrukowi |
Janowi Andrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Andruka |
Nikt tam nie widział Jana Andruka. |
Narzędnik (z kim?) : Andrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Andrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Andruku |
Nie rozmawiamy o Janie Andruku. |
Wołacz (o!): Andruku |
Mój drogi Janie Andruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - ANDRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Andruk |
Autorką artykułu jest Ewa Andruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Andruk |
Udałem się po poradę do Ewy Andruk. |
Celownik (komu?) : Andruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Andruk. |
Biernik (kogo?) : Andruk |
Wszyscy lubią Ewę Andruk. |
Narzędnik (z kim?) : Andruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Andruk. |
Miejscownik (o kim?) : Andruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Andruk. |
Wołacz (o!): Andruk |
Mylisz się Ewo Andruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ANDRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Andrukowie, Andrucy, depr. Andruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Andrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Andruków |
Sprawa Ewy i Jana Andruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Andrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Andrukom. |
Biernik (kogo?) : Andruków |
Ewę i Jana Andruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Andrukami |
Z Ewą i Janem Andrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Andrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Andrukach. |
Wołacz (o!): Andrukowie, Andrucy, depr. Andruki |
Ewo i Janie Andrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ANDRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Andruk |
To są siostry Ewa i Magda Andruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Andruk |
Przed domem Ewy i Magdy Andruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Andruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Andruk. |
Biernik (kogo?) : Andruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Andruk. |
Narzędnik (z kim?) : Andruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Andruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Andruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Andruk. |
Wołacz (o!): Andruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Andruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa ANDRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ANDRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - ANDRUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024