Nazwisko mężczyzny (pan) - ANDRUNIO |
---|
Mianownik (kto?) : Andrunio |
To jest Jan Andrunio. |
Dopełniacz (kogo?) : Andrunia |
Na spotkaniu zabrakło Jana Andrunia. |
Celownik (komu?) : Andruniowi |
Janowi Andruniowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Andrunia |
Nikt tam nie widział Jana Andrunia. |
Narzędnik (z kim?) : Andruniem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Andruniem. |
Miejscownik (o kim?) : Andruniu |
Nie rozmawiamy o Janie Andruniu. |
Wołacz (o!): Andrunio, Andruniu, |
Mój drogi Janie Andrunio. |
Nazwisko kobiety (pani) - ANDRUNIONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Andrunio |
Autorką artykułu jest Ewa Andrunio. |
Dopełniacz (kogo?) : Andrunio |
Udałem się po poradę do Ewy Andrunio. |
Celownik (komu?) : Andrunio |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Andrunio. |
Biernik (kogo?) : Andrunio |
Wszyscy lubią Ewę Andrunio. |
Narzędnik (z kim?) : Andrunio |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Andrunio. |
Miejscownik (o kim?) : Andrunio |
Koleżanki plotkowały o Ewie Andrunio. |
Wołacz (o!): Andrunio |
Mylisz się Ewo Andrunio! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ANDRUNIORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Andruniowie, depr. Andrunie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Andruniowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Andruniów |
Sprawa Ewy i Jana Andruniów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Andruniom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Andruniom. |
Biernik (kogo?) : Andruniów |
Ewę i Jana Andruniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Andruniami |
Z Ewą i Janem Andruniami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Andruniach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Andruniach. |
Wołacz (o!): Andruniowie, depr. Andrunie |
Ewo i Janie Andruniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ANDRUNIONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Andrunio |
To są siostry Ewa i Magda Andrunio. |
Dopełniacz (kogo?) : Andrunio |
Przed domem Ewy i Magdy Andrunio doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Andrunio |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Andrunio. |
Biernik (kogo?) : Andrunio |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Andrunio. |
Narzędnik (z kim?) : Andrunio |
Wywiad z Ewą i Magdą Andrunio był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Andrunio |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Andrunio. |
Wołacz (o!): Andrunio |
Dzień dobry Ewo i Magdo Andrunio! |
Zobacz podział na sylaby słowa ANDRUNIO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ANDRUNIO
Zobacz synonimy słowa ANDRUNIO
Zobacz anagramy i słowa z liter - ANDRUNIO
Wybrane słowodziczkarzeczownikrodzaj:
żeński
eOdmiany.pl ©2024