Nazwisko mężczyzny (pan) - ARANT |
---|
Mianownik (kto?) : Arant |
To jest Jan Arant. |
Dopełniacz (kogo?) : Aranta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Aranta. |
Celownik (komu?) : Arantowi |
Janowi Arantowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Aranta |
Nikt tam nie widział Jana Aranta. |
Narzędnik (z kim?) : Arantem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Arantem. |
Miejscownik (o kim?) : Arancie |
Nie rozmawiamy o Janie Arancie. |
Wołacz (o!): Arancie |
Mój drogi Janie Arancie. |
Nazwisko kobiety (pani) - ARANTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Arant |
Autorką artykułu jest Ewa Arant. |
Dopełniacz (kogo?) : Arant |
Udałem się po poradę do Ewy Arant. |
Celownik (komu?) : Arant |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Arant. |
Biernik (kogo?) : Arant |
Wszyscy lubią Ewę Arant. |
Narzędnik (z kim?) : Arant |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Arant. |
Miejscownik (o kim?) : Arant |
Koleżanki plotkowały o Ewie Arant. |
Wołacz (o!): Arant |
Mylisz się Ewo Arant! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ARANTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Arantowie, depr. Aranty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Arantowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Arantów |
Sprawa Ewy i Jana Arantów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Arantom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Arantom. |
Biernik (kogo?) : Arantów |
Ewę i Jana Arantów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Arantami |
Z Ewą i Janem Arantami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Arantach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Arantach. |
Wołacz (o!): Arantowie, depr. Aranty |
Ewo i Janie Arantowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ARANTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Arant |
To są siostry Ewa i Magda Arant. |
Dopełniacz (kogo?) : Arant |
Przed domem Ewy i Magdy Arant doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Arant |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Arant. |
Biernik (kogo?) : Arant |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Arant. |
Narzędnik (z kim?) : Arant |
Wywiad z Ewą i Magdą Arant był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Arant |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Arant. |
Wołacz (o!): Arant |
Dzień dobry Ewo i Magdo Arant! |
Zobacz podział na sylaby słowa ARANT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ARANT
Zobacz anagramy i słowa z liter - ARANT
Wybrane słowosknerusrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
sknerusy, sknerusów, sknerusowi, sknerusom, sknerusie, sknerusi, sknerusem, sknerusami, sknerusach, sknerusa, ,...
eOdmiany.pl ©2024