Nazwisko mężczyzny (pan) - ARNAR |
---|
Mianownik (kto?) : Arnar |
To jest Jan Arnar. |
Dopełniacz (kogo?) : Arnara |
Na spotkaniu zabrakło Jana Arnara. |
Celownik (komu?) : Arnarowi |
Janowi Arnarowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Arnara |
Nikt tam nie widział Jana Arnara. |
Narzędnik (z kim?) : Arnarem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Arnarem. |
Miejscownik (o kim?) : Arnarze |
Nie rozmawiamy o Janie Arnarze. |
Wołacz (o!): Arnarze |
Mój drogi Janie Arnarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - ARNARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Arnar |
Autorką artykułu jest Ewa Arnar. |
Dopełniacz (kogo?) : Arnar |
Udałem się po poradę do Ewy Arnar. |
Celownik (komu?) : Arnar |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Arnar. |
Biernik (kogo?) : Arnar |
Wszyscy lubią Ewę Arnar. |
Narzędnik (z kim?) : Arnar |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Arnar. |
Miejscownik (o kim?) : Arnar |
Koleżanki plotkowały o Ewie Arnar. |
Wołacz (o!): Arnar |
Mylisz się Ewo Arnar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - ARNARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Arnarowie, depr. Arnary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Arnarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Arnarów |
Sprawa Ewy i Jana Arnarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Arnarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Arnarom. |
Biernik (kogo?) : Arnarów |
Ewę i Jana Arnarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Arnarami |
Z Ewą i Janem Arnarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Arnarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Arnarach. |
Wołacz (o!): Arnarowie, depr. Arnary |
Ewo i Janie Arnarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - ARNARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Arnar |
To są siostry Ewa i Magda Arnar. |
Dopełniacz (kogo?) : Arnar |
Przed domem Ewy i Magdy Arnar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Arnar |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Arnar. |
Biernik (kogo?) : Arnar |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Arnar. |
Narzędnik (z kim?) : Arnar |
Wywiad z Ewą i Magdą Arnar był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Arnar |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Arnar. |
Wołacz (o!): Arnar |
Dzień dobry Ewo i Magdo Arnar! |
Zobacz podział na sylaby słowa ARNAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa ARNAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - ARNAR
Wybrane słowotaboretrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
taborety, taboretu, taboretów, taboretom, taboretem, taboretami, taboretach, taborecie, ,...
eOdmiany.pl ©2024