Nazwisko mężczyzny (pan) - BEDRUNKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Bedrunka |
To jest Jan Bedrunka. |
Dopełniacz (kogo?) : Bedrunki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bedrunki. |
Celownik (komu?) : Bedrunce |
Janowi Bedrunce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bedrunkę |
Nikt tam nie widział Jana Bedrunkę. |
Narzędnik (z kim?) : Bedrunką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bedrunką. |
Miejscownik (o kim?) : Bedrunce |
Nie rozmawiamy o Janie Bedrunce. |
Wołacz (o!): Bedrunko |
Mój drogi Janie Bedrunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BEDRUNKA |
---|
Mianownik (kto?) : Bedrunka |
Autorką artykułu jest Ewa Bedrunka. |
Dopełniacz (kogo?) : Bedrunki |
Udałem się po poradę do Ewy Bedrunki. |
Celownik (komu?) : Bedrunce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bedrunce. |
Biernik (kogo?) : Bedrunkę |
Wszyscy lubią Ewę Bedrunkę. |
Narzędnik (z kim?) : Bedrunką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bedrunką. |
Miejscownik (o kim?) : Bedrunce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bedrunce. |
Wołacz (o!): Bedrunko |
Mylisz się Ewo Bedrunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BEDRUNKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Bedrunkowie, depr. Bedrunki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bedrunkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bedrunków |
Sprawa Ewy i Jana Bedrunków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bedrunkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bedrunkom. |
Biernik (kogo?) : Bedrunków |
Ewę i Jana Bedrunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bedrunkami |
Z Ewą i Janem Bedrunkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bedrunkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bedrunkach. |
Wołacz (o!): Bedrunkowie, depr. Bedrunki |
Ewo i Janie Bedrunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BEDRUNKA |
---|
Mianownik (kto?) : Bedrunki |
To są siostry Ewa i Magda Bedrunki. |
Dopełniacz (kogo?) : Bedrunek |
Przed domem Ewy i Magdy Bedrunek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bedrunkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bedrunkom. |
Biernik (kogo?) : Bedrunki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bedrunki. |
Narzędnik (z kim?) : Bedrunkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Bedrunkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bedrunkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bedrunkach. |
Wołacz (o!): Bedrunki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bedrunki! |
Zobacz podział na sylaby słowa BEDRUNKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BEDRUNKA
Zobacz synonimy słowa BEDRUNKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BEDRUNKA
eOdmiany.pl ©2024