Nazwisko mężczyzny (pan) - BEKALOREK |
---|
Mianownik (kto?) : Bekalorek |
To jest Jan Bekalorek. |
Dopełniacz (kogo?) : Bekalorka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bekalorka. |
Celownik (komu?) : Bekalorkowi |
Janowi Bekalorkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bekalorka |
Nikt tam nie widział Jana Bekalorka. |
Narzędnik (z kim?) : Bekalorkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bekalorkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Bekalorku |
Nie rozmawiamy o Janie Bekalorku. |
Wołacz (o!): Bekalorku |
Mój drogi Janie Bekalorku. |
Nazwisko kobiety (pani) - BEKALOREKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bekalorek |
Autorką artykułu jest Ewa Bekalorek. |
Dopełniacz (kogo?) : Bekalorek |
Udałem się po poradę do Ewy Bekalorek. |
Celownik (komu?) : Bekalorek |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bekalorek. |
Biernik (kogo?) : Bekalorek |
Wszyscy lubią Ewę Bekalorek. |
Narzędnik (z kim?) : Bekalorek |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bekalorek. |
Miejscownik (o kim?) : Bekalorek |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bekalorek. |
Wołacz (o!): Bekalorek |
Mylisz się Ewo Bekalorek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BEKALOREKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bekalorkowie, Bekalorcy, depr. Bekalorki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bekalorkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bekalorków |
Sprawa Ewy i Jana Bekalorków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bekalorkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bekalorkom. |
Biernik (kogo?) : Bekalorków |
Ewę i Jana Bekalorków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bekalorkami |
Z Ewą i Janem Bekalorkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bekalorkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bekalorkach. |
Wołacz (o!): Bekalorkowie, Bekalorcy, depr. Bekalorki |
Ewo i Janie Bekalorkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BEKALOREKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bekalorek |
To są siostry Ewa i Magda Bekalorek. |
Dopełniacz (kogo?) : Bekalorek |
Przed domem Ewy i Magdy Bekalorek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bekalorek |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bekalorek. |
Biernik (kogo?) : Bekalorek |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bekalorek. |
Narzędnik (z kim?) : Bekalorek |
Wywiad z Ewą i Magdą Bekalorek był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bekalorek |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bekalorek. |
Wołacz (o!): Bekalorek |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bekalorek! |
Zobacz podział na sylaby słowa BEKALOREK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BEKALOREK
Zobacz synonimy słowa BEKALOREK
Zobacz anagramy i słowa z liter - BEKALOREK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025