Nazwisko mężczyzny (pan) - BERNART |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bernart |
| To jest Jan Bernart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bernarta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bernarta. |
| Celownik (komu?) : Bernartowi |
| Janowi Bernartowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bernarta |
| Nikt tam nie widział Jana Bernarta. |
| Narzędnik (z kim?) : Bernartem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bernartem. |
| Miejscownik (o kim?) : Bernarcie |
| Nie rozmawiamy o Janie Bernarcie. |
| Wołacz (o!): Bernarcie |
| Mój drogi Janie Bernarcie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BERNARTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bernart |
| Autorką artykułu jest Ewa Bernart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bernart |
| Udałem się po poradę do Ewy Bernart. |
| Celownik (komu?) : Bernart |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bernart. |
| Biernik (kogo?) : Bernart |
| Wszyscy lubią Ewę Bernart. |
| Narzędnik (z kim?) : Bernart |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bernart. |
| Miejscownik (o kim?) : Bernart |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bernart. |
| Wołacz (o!): Bernart |
| Mylisz się Ewo Bernart! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BERNARTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bernartowie, depr. Bernarty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bernartowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bernartów |
| Sprawa Ewy i Jana Bernartów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bernartom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bernartom. |
| Biernik (kogo?) : Bernartów |
| Ewę i Jana Bernartów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bernartami |
| Z Ewą i Janem Bernartami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bernartach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bernartach. |
| Wołacz (o!): Bernartowie, depr. Bernarty |
| Ewo i Janie Bernartowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BERNARTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bernart |
| To są siostry Ewa i Magda Bernart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bernart |
| Przed domem Ewy i Magdy Bernart doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bernart |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bernart. |
| Biernik (kogo?) : Bernart |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bernart. |
| Narzędnik (z kim?) : Bernart |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bernart był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bernart |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bernart. |
| Wołacz (o!): Bernart |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bernart! |
Zobacz podział na sylaby słowa BERNART
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BERNART
Zobacz anagramy i słowa z liter - BERNART
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025