Nazwisko mężczyzny (pan) - BERNAU |
---|
Mianownik (kto?) : Bernau |
To jest Jan Bernau. |
Dopełniacz (kogo?) : Bernaua, Bernau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bernaua. |
Celownik (komu?) : Bernauowi, Bernau, |
Janowi Bernauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bernaua, Bernau, |
Nikt tam nie widział Jana Bernaua. |
Narzędnik (z kim?) : Bernauem, Bernau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bernauem. |
Miejscownik (o kim?) : Bernau |
Nie rozmawiamy o Janie Bernau. |
Wołacz (o!): Bernau |
Mój drogi Janie Bernau. |
Nazwisko kobiety (pani) - BERNAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bernau |
Autorką artykułu jest Ewa Bernau. |
Dopełniacz (kogo?) : Bernau |
Udałem się po poradę do Ewy Bernau. |
Celownik (komu?) : Bernau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bernau. |
Biernik (kogo?) : Bernau |
Wszyscy lubią Ewę Bernau. |
Narzędnik (z kim?) : Bernau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bernau. |
Miejscownik (o kim?) : Bernau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bernau. |
Wołacz (o!): Bernau |
Mylisz się Ewo Bernau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BERNAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bernauowie, Bernau, , depr. Bernauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bernauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bernauów, Bernau, |
Sprawa Ewy i Jana Bernauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bernauom, Bernau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bernauom. |
Biernik (kogo?) : Bernauów, Bernau, |
Ewę i Jana Bernauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bernauami, Bernau, |
Z Ewą i Janem Bernauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bernauach, Bernau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bernauach. |
Wołacz (o!): Bernauowie, Bernau, , depr. Bernauy |
Ewo i Janie Bernauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BERNAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bernau |
To są siostry Ewa i Magda Bernau. |
Dopełniacz (kogo?) : Bernau |
Przed domem Ewy i Magdy Bernau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bernau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bernau. |
Biernik (kogo?) : Bernau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bernau. |
Narzędnik (z kim?) : Bernau |
Wywiad z Ewą i Magdą Bernau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bernau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bernau. |
Wołacz (o!): Bernau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bernau! |
Zobacz podział na sylaby słowa BERNAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BERNAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - BERNAU
Wybrane słowozakładrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024