Nazwisko mężczyzny (pan) - BIENAU |
---|
Mianownik (kto?) : Bienau |
To jest Jan Bienau. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienaua, Bienau, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bienaua. |
Celownik (komu?) : Bienauowi, Bienau, |
Janowi Bienauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bienaua, Bienau, |
Nikt tam nie widział Jana Bienaua. |
Narzędnik (z kim?) : Bienauem, Bienau, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bienauem. |
Miejscownik (o kim?) : Bienau |
Nie rozmawiamy o Janie Bienau. |
Wołacz (o!): Bienau |
Mój drogi Janie Bienau. |
Nazwisko kobiety (pani) - BIENAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bienau |
Autorką artykułu jest Ewa Bienau. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienau |
Udałem się po poradę do Ewy Bienau. |
Celownik (komu?) : Bienau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bienau. |
Biernik (kogo?) : Bienau |
Wszyscy lubią Ewę Bienau. |
Narzędnik (z kim?) : Bienau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bienau. |
Miejscownik (o kim?) : Bienau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bienau. |
Wołacz (o!): Bienau |
Mylisz się Ewo Bienau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BIENAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bienauowie, Bienau, , depr. Bienauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bienauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienauów, Bienau, |
Sprawa Ewy i Jana Bienauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bienauom, Bienau, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bienauom. |
Biernik (kogo?) : Bienauów, Bienau, |
Ewę i Jana Bienauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bienauami, Bienau, |
Z Ewą i Janem Bienauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bienauach, Bienau, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bienauach. |
Wołacz (o!): Bienauowie, Bienau, , depr. Bienauy |
Ewo i Janie Bienauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BIENAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bienau |
To są siostry Ewa i Magda Bienau. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienau |
Przed domem Ewy i Magdy Bienau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bienau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bienau. |
Biernik (kogo?) : Bienau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bienau. |
Narzędnik (z kim?) : Bienau |
Wywiad z Ewą i Magdą Bienau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bienau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bienau. |
Wołacz (o!): Bienau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bienau! |
Zobacz podział na sylaby słowa BIENAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BIENAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - BIENAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024