Nazwisko mężczyzny (pan) - BIENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Bienko |
To jest Jan Bienko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bienki. |
Celownik (komu?) : Bience |
Janowi Bience dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bienkę |
Nikt tam nie widział Jana Bienkę. |
Narzędnik (z kim?) : Bienką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bienką. |
Miejscownik (o kim?) : Bience |
Nie rozmawiamy o Janie Bience. |
Wołacz (o!): Bienko |
Mój drogi Janie Bienko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BIENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bienko |
Autorką artykułu jest Ewa Bienko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienko |
Udałem się po poradę do Ewy Bienko. |
Celownik (komu?) : Bienko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bienko. |
Biernik (kogo?) : Bienko |
Wszyscy lubią Ewę Bienko. |
Narzędnik (z kim?) : Bienko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bienko. |
Miejscownik (o kim?) : Bienko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bienko. |
Wołacz (o!): Bienko |
Mylisz się Ewo Bienko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BIENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bienkowie, depr. Bienki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bienkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienków |
Sprawa Ewy i Jana Bienków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bienkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bienkom. |
Biernik (kogo?) : Bienków |
Ewę i Jana Bienków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bienkami |
Z Ewą i Janem Bienkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bienkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bienkach. |
Wołacz (o!): Bienkowie, depr. Bienki |
Ewo i Janie Bienkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BIENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bienko |
To są siostry Ewa i Magda Bienko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bienko |
Przed domem Ewy i Magdy Bienko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bienko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bienko. |
Biernik (kogo?) : Bienko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bienko. |
Narzędnik (z kim?) : Bienko |
Wywiad z Ewą i Magdą Bienko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bienko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bienko. |
Wołacz (o!): Bienko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bienko! |
Zobacz podział na sylaby słowa BIENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BIENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BIENKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024