Odmiana nazwiska - BIURKO
Zobacz też odmianę slowa BIURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BIURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BIURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Biurko |
| To jest Jan Biurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Biurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Biurki. |
| Celownik (komu?) : Biurce |
| Janowi Biurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Biurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Biurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Biurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Biurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Biurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Biurce. |
| Wołacz (o!): Biurko |
| Mój drogi Janie Biurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BIURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Biurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Biurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Biurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Biurko. |
| Celownik (komu?) : Biurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Biurko. |
| Biernik (kogo?) : Biurko |
| Wszyscy lubią Ewę Biurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Biurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Biurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Biurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Biurko. |
| Wołacz (o!): Biurko |
| Mylisz się Ewo Biurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BIURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Biurkowie, depr. Biurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Biurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Biurków |
| Sprawa Ewy i Jana Biurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Biurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Biurkom. |
| Biernik (kogo?) : Biurków |
| Ewę i Jana Biurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Biurkami |
| Z Ewą i Janem Biurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Biurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Biurkach. |
| Wołacz (o!): Biurkowie, depr. Biurki |
| Ewo i Janie Biurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BIURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Biurko |
| To są siostry Ewa i Magda Biurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Biurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Biurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Biurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Biurko. |
| Biernik (kogo?) : Biurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Biurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Biurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Biurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Biurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Biurko. |
| Wołacz (o!): Biurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Biurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BIURKO:
Biurko, Biurki, Biurce, Biurkę, Biurką, Biurkowie, Biurków, Biurkom, Biurkami, Biurkach,Zobacz nazwiska podobne do BIURKO:
BIURKOWSKA, BIURCZYŃSKA, BIURKOWSKI, BIURCZYŃSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa BIURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BIURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BIURKO
Wybrane słowo