Nazwisko mężczyzny (pan) - BONURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Bonura |
To jest Jan Bonura. |
Dopełniacz (kogo?) : Bonury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bonury. |
Celownik (komu?) : Bonurze |
Janowi Bonurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bonurę |
Nikt tam nie widział Jana Bonurę. |
Narzędnik (z kim?) : Bonurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bonurą. |
Miejscownik (o kim?) : Bonurze |
Nie rozmawiamy o Janie Bonurze. |
Wołacz (o!): Bonuro |
Mój drogi Janie Bonuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - BONURA |
---|
Mianownik (kto?) : Bonura |
Autorką artykułu jest Ewa Bonura. |
Dopełniacz (kogo?) : Bonury |
Udałem się po poradę do Ewy Bonury. |
Celownik (komu?) : Bonurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bonurze. |
Biernik (kogo?) : Bonurę |
Wszyscy lubią Ewę Bonurę. |
Narzędnik (z kim?) : Bonurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bonurą. |
Miejscownik (o kim?) : Bonurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bonurze. |
Wołacz (o!): Bonuro |
Mylisz się Ewo Bonuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BONURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Bonurowie, depr. Bonury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bonurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bonurów |
Sprawa Ewy i Jana Bonurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bonurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bonurom. |
Biernik (kogo?) : Bonurów |
Ewę i Jana Bonurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bonurami |
Z Ewą i Janem Bonurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bonurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bonurach. |
Wołacz (o!): Bonurowie, depr. Bonury |
Ewo i Janie Bonurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BONURA |
---|
Mianownik (kto?) : Bonury |
To są siostry Ewa i Magda Bonury. |
Dopełniacz (kogo?) : Bonur |
Przed domem Ewy i Magdy Bonur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bonurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bonurom. |
Biernik (kogo?) : Bonury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bonury. |
Narzędnik (z kim?) : Bonurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Bonurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bonurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bonurach. |
Wołacz (o!): Bonury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bonury! |
Zobacz podział na sylaby słowa BONURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BONURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BONURA
Wybrane słoworurkarzrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
rurkarzy, rurkarzach, rurkarzami, rurkarzom, rurkarza, rurkarzem, rurkarzowi, rurkarzu, rurkarze, ,...
eOdmiany.pl ©2024