Nazwisko mężczyzny (pan) - BRENICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenicka |
To jest Jan Brenicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brenicki. |
Celownik (komu?) : Brenicce |
Janowi Brenicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brenickę |
Nikt tam nie widział Jana Brenickę. |
Narzędnik (z kim?) : Brenicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brenicką. |
Miejscownik (o kim?) : Brenicce |
Nie rozmawiamy o Janie Brenicce. |
Wołacz (o!): Brenicko |
Mój drogi Janie Brenicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRENICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Brenicka |
Autorką artykułu jest Ewa Brenicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Brenickiej. |
Celownik (komu?) : Brenickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brenickiej. |
Biernik (kogo?) : Brenicką |
Wszyscy lubią Ewę Brenicką. |
Narzędnik (z kim?) : Brenicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brenicką. |
Miejscownik (o kim?) : Brenickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brenickiej. |
Wołacz (o!): Brenicka |
Mylisz się Ewo Brenicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRENICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenickowie, depr. Brenicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brenickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenicków |
Sprawa Ewy i Jana Brenicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brenickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brenickom. |
Biernik (kogo?) : Brenicków |
Ewę i Jana Brenicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brenickami |
Z Ewą i Janem Brenickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brenickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brenickach. |
Wołacz (o!): Brenickowie, depr. Brenicki |
Ewo i Janie Brenickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRENICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Brenickie |
To są siostry Ewa i Magda Brenickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenickich |
Przed domem Ewy i Magdy Brenickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brenickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brenickim. |
Biernik (kogo?) : Brenickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brenickie. |
Narzędnik (z kim?) : Brenickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Brenickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brenickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brenickich. |
Wołacz (o!): Brenickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brenickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRENICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRENICKA
Zobacz synonimy słowa BRENICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRENICKA
Wybrane słowobekerelrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
bekerelom, bekerelami, bekerelach, bekerela, bekerelowi, bekerelem, bekerelu, bekerele, bekerelów, bekereli, ,...
eOdmiany.pl ©2024