Nazwisko mężczyzny (pan) - BRINKE |
---|
Mianownik (kto?) : Brinke |
To jest Jan Brinke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brinkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brinkego. |
Celownik (komu?) : Brinkemu |
Janowi Brinkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brinkego |
Nikt tam nie widział Jana Brinkego. |
Narzędnik (z kim?) : Brinkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brinkem. |
Miejscownik (o kim?) : Brinkem |
Nie rozmawiamy o Janie Brinkem. |
Wołacz (o!): Brinke |
Mój drogi Janie Brinke. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRINKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brinke |
Autorką artykułu jest Ewa Brinke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brinke |
Udałem się po poradę do Ewy Brinke. |
Celownik (komu?) : Brinke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brinke. |
Biernik (kogo?) : Brinke |
Wszyscy lubią Ewę Brinke. |
Narzędnik (z kim?) : Brinke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brinke. |
Miejscownik (o kim?) : Brinke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brinke. |
Wołacz (o!): Brinke |
Mylisz się Ewo Brinke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRINKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brinkowie, depr. Brinke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brinkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brinków |
Sprawa Ewy i Jana Brinków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brinkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brinkom. |
Biernik (kogo?) : Brinków |
Ewę i Jana Brinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brinkami |
Z Ewą i Janem Brinkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brinkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brinkach. |
Wołacz (o!): Brinkowie, depr. Brinke |
Ewo i Janie Brinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRINKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brinke |
To są siostry Ewa i Magda Brinke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brinke |
Przed domem Ewy i Magdy Brinke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brinke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brinke. |
Biernik (kogo?) : Brinke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brinke. |
Narzędnik (z kim?) : Brinke |
Wywiad z Ewą i Magdą Brinke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brinke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brinke. |
Wołacz (o!): Brinke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brinke! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRINKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRINKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRINKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024