Nazwisko mężczyzny (pan) - BRONKE |
---|
Mianownik (kto?) : Bronke |
To jest Jan Bronke. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bronkego. |
Celownik (komu?) : Bronkemu |
Janowi Bronkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bronkego |
Nikt tam nie widział Jana Bronkego. |
Narzędnik (z kim?) : Bronkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bronkem. |
Miejscownik (o kim?) : Bronkem |
Nie rozmawiamy o Janie Bronkem. |
Wołacz (o!): Bronke |
Mój drogi Janie Bronke. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRONKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bronke |
Autorką artykułu jest Ewa Bronke. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronke |
Udałem się po poradę do Ewy Bronke. |
Celownik (komu?) : Bronke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bronke. |
Biernik (kogo?) : Bronke |
Wszyscy lubią Ewę Bronke. |
Narzędnik (z kim?) : Bronke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bronke. |
Miejscownik (o kim?) : Bronke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bronke. |
Wołacz (o!): Bronke |
Mylisz się Ewo Bronke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRONKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bronkowie, depr. Bronke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bronkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronków |
Sprawa Ewy i Jana Bronków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bronkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bronkom. |
Biernik (kogo?) : Bronków |
Ewę i Jana Bronków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bronkami |
Z Ewą i Janem Bronkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bronkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bronkach. |
Wołacz (o!): Bronkowie, depr. Bronke |
Ewo i Janie Bronkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRONKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bronke |
To są siostry Ewa i Magda Bronke. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronke |
Przed domem Ewy i Magdy Bronke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bronke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bronke. |
Biernik (kogo?) : Bronke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bronke. |
Narzędnik (z kim?) : Bronke |
Wywiad z Ewą i Magdą Bronke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bronke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bronke. |
Wołacz (o!): Bronke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bronke! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRONKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRONKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRONKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025