Nazwisko mężczyzny (pan) - BRONKO |
---|
Mianownik (kto?) : Bronko |
To jest Jan Bronko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bronki. |
Celownik (komu?) : Bronce |
Janowi Bronce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bronkę |
Nikt tam nie widział Jana Bronkę. |
Narzędnik (z kim?) : Bronką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bronką. |
Miejscownik (o kim?) : Bronce |
Nie rozmawiamy o Janie Bronce. |
Wołacz (o!): Bronko |
Mój drogi Janie Bronko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRONKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bronko |
Autorką artykułu jest Ewa Bronko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronko |
Udałem się po poradę do Ewy Bronko. |
Celownik (komu?) : Bronko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bronko. |
Biernik (kogo?) : Bronko |
Wszyscy lubią Ewę Bronko. |
Narzędnik (z kim?) : Bronko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bronko. |
Miejscownik (o kim?) : Bronko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bronko. |
Wołacz (o!): Bronko |
Mylisz się Ewo Bronko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRONKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bronkowie, depr. Bronki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bronkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronków |
Sprawa Ewy i Jana Bronków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bronkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bronkom. |
Biernik (kogo?) : Bronków |
Ewę i Jana Bronków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bronkami |
Z Ewą i Janem Bronkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bronkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bronkach. |
Wołacz (o!): Bronkowie, depr. Bronki |
Ewo i Janie Bronkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRONKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bronko |
To są siostry Ewa i Magda Bronko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bronko |
Przed domem Ewy i Magdy Bronko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bronko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bronko. |
Biernik (kogo?) : Bronko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bronko. |
Narzędnik (z kim?) : Bronko |
Wywiad z Ewą i Magdą Bronko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bronko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bronko. |
Wołacz (o!): Bronko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bronko! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRONKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRONKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRONKO
Wybrane słowomegafonrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
megafonom, megafonami, megafonach, megafonu, megafonowi, megafonem, megafonie, megafony, megafonów, ,...
eOdmiany.pl ©2024