Nazwisko mężczyzny (pan) - BRYNKUS |
---|
Mianownik (kto?) : Brynkus |
To jest Jan Brynkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Brynkusa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brynkusa. |
Celownik (komu?) : Brynkusowi |
Janowi Brynkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brynkusa |
Nikt tam nie widział Jana Brynkusa. |
Narzędnik (z kim?) : Brynkusami |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brynkusami. |
Miejscownik (o kim?) : Brynkusach |
Nie rozmawiamy o Janie Brynkusach. |
Wołacz (o!): Brynkusowie |
Mój drogi Janie Brynkusowie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRYNKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brynkus |
Autorką artykułu jest Ewa Brynkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Brynkus |
Udałem się po poradę do Ewy Brynkus. |
Celownik (komu?) : Brynkus |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brynkus. |
Biernik (kogo?) : Brynkus |
Wszyscy lubią Ewę Brynkus. |
Narzędnik (z kim?) : Brynkus |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brynkus. |
Miejscownik (o kim?) : Brynkus |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brynkus. |
Wołacz (o!): Brynkus |
Mylisz się Ewo Brynkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRYNKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brynkusowie, depr. Brynkusy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brynkusowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brynkusów |
Sprawa Ewy i Jana Brynkusów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brynkusom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brynkusom. |
Biernik (kogo?) : Brynkusów |
Ewę i Jana Brynkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brynkusami |
Z Ewą i Janem Brynkusami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brynkusach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brynkusach. |
Wołacz (o!): Brynkusowie, depr. Brynkusy |
Ewo i Janie Brynkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRYNKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brynkus |
To są siostry Ewa i Magda Brynkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Brynkus |
Przed domem Ewy i Magdy Brynkus doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brynkus |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brynkus. |
Biernik (kogo?) : Brynkus |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brynkus. |
Narzędnik (z kim?) : Brynkus |
Wywiad z Ewą i Magdą Brynkus był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brynkus |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brynkus. |
Wołacz (o!): Brynkus |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brynkus! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRYNKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRYNKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRYNKUS
eOdmiany.pl ©2024