Odmiana nazwiska - BUINENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BUINENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BUINENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Buinenko |
| To jest Jan Buinenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Buinenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Buinenki. |
| Celownik (komu?) : Buinence |
| Janowi Buinence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Buinenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Buinenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Buinenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Buinenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Buinence |
| Nie rozmawiamy o Janie Buinence. |
| Wołacz (o!): Buinenko |
| Mój drogi Janie Buinenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BUINENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Buinenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Buinenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Buinenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Buinenko. |
| Celownik (komu?) : Buinenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Buinenko. |
| Biernik (kogo?) : Buinenko |
| Wszyscy lubią Ewę Buinenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Buinenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Buinenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Buinenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Buinenko. |
| Wołacz (o!): Buinenko |
| Mylisz się Ewo Buinenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BUINENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Buinenkowie, depr. Buinenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Buinenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Buinenków |
| Sprawa Ewy i Jana Buinenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Buinenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Buinenkom. |
| Biernik (kogo?) : Buinenków |
| Ewę i Jana Buinenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Buinenkami |
| Z Ewą i Janem Buinenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Buinenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Buinenkach. |
| Wołacz (o!): Buinenkowie, depr. Buinenki |
| Ewo i Janie Buinenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BUINENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Buinenko |
| To są siostry Ewa i Magda Buinenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Buinenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Buinenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Buinenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Buinenko. |
| Biernik (kogo?) : Buinenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Buinenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Buinenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Buinenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Buinenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Buinenko. |
| Wołacz (o!): Buinenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Buinenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BUINENKO:
Buinenko, Buinenki, Buinence, Buinenkę, Buinenką, Buinenkowie, Buinenków, Buinenkom, Buinenkami, Buinenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa BUINENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BUINENKO
Zobacz synonimy słowa BUINENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BUINENKO
Wybrane słowo