Odmiana nazwiska - BUNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BUNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BUNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bunko |
| To jest Jan Bunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bunki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bunki. |
| Celownik (komu?) : Bunce |
| Janowi Bunce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bunkę |
| Nikt tam nie widział Jana Bunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bunką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Bunce |
| Nie rozmawiamy o Janie Bunce. |
| Wołacz (o!): Bunko |
| Mój drogi Janie Bunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BUNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bunko |
| Autorką artykułu jest Ewa Bunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bunko |
| Udałem się po poradę do Ewy Bunko. |
| Celownik (komu?) : Bunko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bunko. |
| Biernik (kogo?) : Bunko |
| Wszyscy lubią Ewę Bunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Bunko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bunko. |
| Miejscownik (o kim?) : Bunko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bunko. |
| Wołacz (o!): Bunko |
| Mylisz się Ewo Bunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BUNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bunkowie, depr. Bunki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bunków |
| Sprawa Ewy i Jana Bunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bunkom. |
| Biernik (kogo?) : Bunków |
| Ewę i Jana Bunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bunkami |
| Z Ewą i Janem Bunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bunkach. |
| Wołacz (o!): Bunkowie, depr. Bunki |
| Ewo i Janie Bunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BUNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bunko |
| To są siostry Ewa i Magda Bunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bunko |
| Przed domem Ewy i Magdy Bunko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bunko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bunko. |
| Biernik (kogo?) : Bunko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Bunko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bunko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bunko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bunko. |
| Wołacz (o!): Bunko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bunko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BUNKO:
Bunko, Bunki, Bunce, Bunkę, Bunką, Bunkowie, Bunków, Bunkom, Bunkami, Bunkach,Zobacz nazwiska podobne do BUNKO:
BUNIOWSKA, BUNDYRA, BUNIKOWSKA, BUNK, BUNDZ, BUNIAK, BUNALSKA, BUNDA, BUNAR, BUNIEK, BUNIO, BUNKOWSKA, BUNDZIÓW, BUNIA, BUNIEWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa BUNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BUNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BUNKO
Wybrane słowo