Nazwisko mężczyzny (pan) - BURBICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burbicka |
To jest Jan Burbicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Burbicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burbicki. |
Celownik (komu?) : Burbicce |
Janowi Burbicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burbickę |
Nikt tam nie widział Jana Burbickę. |
Narzędnik (z kim?) : Burbicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burbicką. |
Miejscownik (o kim?) : Burbicce |
Nie rozmawiamy o Janie Burbicce. |
Wołacz (o!): Burbicko |
Mój drogi Janie Burbicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURBICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Burbicka |
Autorką artykułu jest Ewa Burbicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Burbickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Burbickiej. |
Celownik (komu?) : Burbickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burbickiej. |
Biernik (kogo?) : Burbicką |
Wszyscy lubią Ewę Burbicką. |
Narzędnik (z kim?) : Burbicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burbicką. |
Miejscownik (o kim?) : Burbickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burbickiej. |
Wołacz (o!): Burbicka |
Mylisz się Ewo Burbicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURBICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burbickowie, depr. Burbicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burbickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burbicków |
Sprawa Ewy i Jana Burbicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burbickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burbickom. |
Biernik (kogo?) : Burbicków |
Ewę i Jana Burbicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burbickami |
Z Ewą i Janem Burbickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burbickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burbickach. |
Wołacz (o!): Burbickowie, depr. Burbicki |
Ewo i Janie Burbickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURBICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Burbickie |
To są siostry Ewa i Magda Burbickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burbickich |
Przed domem Ewy i Magdy Burbickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burbickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burbickim. |
Biernik (kogo?) : Burbickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burbickie. |
Narzędnik (z kim?) : Burbickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Burbickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burbickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burbickich. |
Wołacz (o!): Burbickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burbickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURBICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURBICKA
Zobacz synonimy słowa BURBICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURBICKA
Wybrane słowosiwiećczasownik niedokonanyodmiany:
siwiałem, siwiałam, siwiałeś, siwiałaś, siwiał, siwiała, siwiało, siwieliśmy, siwiałyśmy, siwieliście, siwiałyście, ,...
eOdmiany.pl ©2024