Nazwisko mężczyzny (pan) - BURCU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burcu |
| To jest Jan Burcu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burcu |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burcu. |
| Celownik (komu?) : Burcu |
| Janowi Burcu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burcu |
| Nikt tam nie widział Jana Burcu. |
| Narzędnik (z kim?) : Burcu |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burcu. |
| Miejscownik (o kim?) : Burcu |
| Nie rozmawiamy o Janie Burcu. |
| Wołacz (o!): Burcu |
| Mój drogi Janie Burcu. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURCUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burcu |
| Autorką artykułu jest Ewa Burcu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burcu |
| Udałem się po poradę do Ewy Burcu. |
| Celownik (komu?) : Burcu |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burcu. |
| Biernik (kogo?) : Burcu |
| Wszyscy lubią Ewę Burcu. |
| Narzędnik (z kim?) : Burcu |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burcu. |
| Miejscownik (o kim?) : Burcu |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burcu. |
| Wołacz (o!): Burcu |
| Mylisz się Ewo Burcu! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURCURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burcu, depr. Burcu |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burcu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burcu |
| Sprawa Ewy i Jana Burcu nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burcu |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burcu. |
| Biernik (kogo?) : Burcu |
| Ewę i Jana Burcu uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burcu |
| Z Ewą i Janem Burcu mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burcu |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burcu. |
| Wołacz (o!): Burcu, depr. Burcu |
| Ewo i Janie Burcu, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURCUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burcu |
| To są siostry Ewa i Magda Burcu. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burcu |
| Przed domem Ewy i Magdy Burcu doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burcu |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burcu. |
| Biernik (kogo?) : Burcu |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burcu. |
| Narzędnik (z kim?) : Burcu |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burcu był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burcu |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burcu. |
| Wołacz (o!): Burcu |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burcu! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURCU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURCU
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURCU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025