Nazwisko mężczyzny (pan) - BURCZEK |
---|
Mianownik (kto?) : Burczek |
To jest Jan Burczek. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burczka. |
Celownik (komu?) : Burczkowi |
Janowi Burczkowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burczka |
Nikt tam nie widział Jana Burczka. |
Narzędnik (z kim?) : Burczkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burczkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Burczku |
Nie rozmawiamy o Janie Burczku. |
Wołacz (o!): Burczku |
Mój drogi Janie Burczku. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURCZEKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burczek |
Autorką artykułu jest Ewa Burczek. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczek |
Udałem się po poradę do Ewy Burczek. |
Celownik (komu?) : Burczek |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burczek. |
Biernik (kogo?) : Burczek |
Wszyscy lubią Ewę Burczek. |
Narzędnik (z kim?) : Burczek |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burczek. |
Miejscownik (o kim?) : Burczek |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burczek. |
Wołacz (o!): Burczek |
Mylisz się Ewo Burczek! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURCZEKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burczkowie, Burczcy, depr. Burczki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burczkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczków |
Sprawa Ewy i Jana Burczków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burczkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burczkom. |
Biernik (kogo?) : Burczków |
Ewę i Jana Burczków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burczkami |
Z Ewą i Janem Burczkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burczkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burczkach. |
Wołacz (o!): Burczkowie, Burczcy, depr. Burczki |
Ewo i Janie Burczkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURCZEKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burczek |
To są siostry Ewa i Magda Burczek. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczek |
Przed domem Ewy i Magdy Burczek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burczek |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burczek. |
Biernik (kogo?) : Burczek |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burczek. |
Narzędnik (z kim?) : Burczek |
Wywiad z Ewą i Magdą Burczek był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burczek |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burczek. |
Wołacz (o!): Burczek |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burczek! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURCZEK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURCZEK
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURCZEK
Wybrane słowoeternitrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
eternitom, eternitami, eternitach, eternitu, eternitowi, eternitem, eternicie, eternity, eternitów, ,...
eOdmiany.pl ©2024