Nazwisko mężczyzny (pan) - BURCZENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Burczenko |
To jest Jan Burczenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burczenki. |
Celownik (komu?) : Burczence |
Janowi Burczence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burczenkę |
Nikt tam nie widział Jana Burczenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Burczenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burczenką. |
Miejscownik (o kim?) : Burczence |
Nie rozmawiamy o Janie Burczence. |
Wołacz (o!): Burczenko |
Mój drogi Janie Burczenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURCZENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burczenko |
Autorką artykułu jest Ewa Burczenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczenko |
Udałem się po poradę do Ewy Burczenko. |
Celownik (komu?) : Burczenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burczenko. |
Biernik (kogo?) : Burczenko |
Wszyscy lubią Ewę Burczenko. |
Narzędnik (z kim?) : Burczenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burczenko. |
Miejscownik (o kim?) : Burczenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burczenko. |
Wołacz (o!): Burczenko |
Mylisz się Ewo Burczenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURCZENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burczenkowie, depr. Burczenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burczenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczenków |
Sprawa Ewy i Jana Burczenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burczenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burczenkom. |
Biernik (kogo?) : Burczenków |
Ewę i Jana Burczenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burczenkami |
Z Ewą i Janem Burczenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burczenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burczenkach. |
Wołacz (o!): Burczenkowie, depr. Burczenki |
Ewo i Janie Burczenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURCZENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burczenko |
To są siostry Ewa i Magda Burczenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Burczenko |
Przed domem Ewy i Magdy Burczenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burczenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burczenko. |
Biernik (kogo?) : Burczenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burczenko. |
Narzędnik (z kim?) : Burczenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Burczenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burczenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burczenko. |
Wołacz (o!): Burczenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burczenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURCZENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURCZENKO
Zobacz synonimy słowa BURCZENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURCZENKO
Wybrane słowootwockiprzymiotnikodmiany:
otwockie, otwockiej, otwocką, otwockiego, otwockiemu, otwockim, otwockich, otwockimi, otwoccy, otwocko, ,...
eOdmiany.pl ©2024