Nazwisko mężczyzny (pan) - BURDUK |
---|
Mianownik (kto?) : Burduk |
To jest Jan Burduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Burduka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burduka. |
Celownik (komu?) : Burdukowi |
Janowi Burdukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burduka |
Nikt tam nie widział Jana Burduka. |
Narzędnik (z kim?) : Burdukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burdukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Burduku |
Nie rozmawiamy o Janie Burduku. |
Wołacz (o!): Burduku |
Mój drogi Janie Burduku. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURDUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burduk |
Autorką artykułu jest Ewa Burduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Burduk |
Udałem się po poradę do Ewy Burduk. |
Celownik (komu?) : Burduk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burduk. |
Biernik (kogo?) : Burduk |
Wszyscy lubią Ewę Burduk. |
Narzędnik (z kim?) : Burduk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burduk. |
Miejscownik (o kim?) : Burduk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burduk. |
Wołacz (o!): Burduk |
Mylisz się Ewo Burduk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURDUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burdukowie, Burducy, depr. Burduki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burdukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burduków |
Sprawa Ewy i Jana Burduków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burdukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burdukom. |
Biernik (kogo?) : Burduków |
Ewę i Jana Burduków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burdukami |
Z Ewą i Janem Burdukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burdukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burdukach. |
Wołacz (o!): Burdukowie, Burducy, depr. Burduki |
Ewo i Janie Burdukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURDUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burduk |
To są siostry Ewa i Magda Burduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Burduk |
Przed domem Ewy i Magdy Burduk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burduk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burduk. |
Biernik (kogo?) : Burduk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burduk. |
Narzędnik (z kim?) : Burduk |
Wywiad z Ewą i Magdą Burduk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burduk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burduk. |
Wołacz (o!): Burduk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burduk! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURDUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURDUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURDUK
Wybrane słowoszajbusrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
szajbusy, szajbusów, szajbusowi, szajbusom, szajbusie, szajbusem, szajbusami, szajbusach, szajbusa, ,...
eOdmiany.pl ©2024