Nazwisko mężczyzny (pan) - BURDZIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burdzin |
| To jest Jan Burdzin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burdzina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burdzina. |
| Celownik (komu?) : Burdzinowi |
| Janowi Burdzinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burdzina |
| Nikt tam nie widział Jana Burdzina. |
| Narzędnik (z kim?) : Burdzinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burdzinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Burdzinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Burdzinie. |
| Wołacz (o!): Burdzinie |
| Mój drogi Janie Burdzinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURDZINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burdzin |
| Autorką artykułu jest Ewa Burdzin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burdzin |
| Udałem się po poradę do Ewy Burdzin. |
| Celownik (komu?) : Burdzin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burdzin. |
| Biernik (kogo?) : Burdzin |
| Wszyscy lubią Ewę Burdzin. |
| Narzędnik (z kim?) : Burdzin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burdzin. |
| Miejscownik (o kim?) : Burdzin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burdzin. |
| Wołacz (o!): Burdzin |
| Mylisz się Ewo Burdzin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURDZINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burdzinowie, depr. Burdziny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burdzinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burdzinów |
| Sprawa Ewy i Jana Burdzinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burdzinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burdzinom. |
| Biernik (kogo?) : Burdzinów |
| Ewę i Jana Burdzinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burdzinami |
| Z Ewą i Janem Burdzinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burdzinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burdzinach. |
| Wołacz (o!): Burdzinowie, depr. Burdziny |
| Ewo i Janie Burdzinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURDZINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burdzin |
| To są siostry Ewa i Magda Burdzin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burdzin |
| Przed domem Ewy i Magdy Burdzin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burdzin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burdzin. |
| Biernik (kogo?) : Burdzin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burdzin. |
| Narzędnik (z kim?) : Burdzin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burdzin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burdzin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burdzin. |
| Wołacz (o!): Burdzin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burdzin! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURDZIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURDZIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURDZIN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025