Odmiana nazwiska - BURENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BURENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burenko |
| To jest Jan Burenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burenki. |
| Celownik (komu?) : Burence |
| Janowi Burence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Burenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Burenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Burence |
| Nie rozmawiamy o Janie Burence. |
| Wołacz (o!): Burenko |
| Mój drogi Janie Burenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Burenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Burenko. |
| Celownik (komu?) : Burenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burenko. |
| Biernik (kogo?) : Burenko |
| Wszyscy lubią Ewę Burenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Burenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Burenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burenko. |
| Wołacz (o!): Burenko |
| Mylisz się Ewo Burenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burenkowie, depr. Burenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burenków |
| Sprawa Ewy i Jana Burenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burenkom. |
| Biernik (kogo?) : Burenków |
| Ewę i Jana Burenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burenkami |
| Z Ewą i Janem Burenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burenkach. |
| Wołacz (o!): Burenkowie, depr. Burenki |
| Ewo i Janie Burenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burenko |
| To są siostry Ewa i Magda Burenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Burenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burenko. |
| Biernik (kogo?) : Burenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Burenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burenko. |
| Wołacz (o!): Burenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURENKO:
Burenko, Burenki, Burence, Burenkę, Burenką, Burenkowie, Burenków, Burenkom, Burenkami, Burenkach,Zobacz nazwiska podobne do BURENKO:
BUREN, BURENKOW, BURENOK, BURENKOVA, LOBURENKO, BURENINA, BURENIUSZ, BURENKIEWICZ, SAMBURENKO, BURENESCU, BURENIN, BURENIUK, BURENKOV,
Zobacz podział na sylaby słowa BURENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURENKO
Wybrane słowoulżyćczasownik dokonanyodmiany:
ulżywszy, ulżysz, ulżymy, ulżyłyśmy, ulżyłyście, ulżyłybyśmy, ulżyłybyście, ulżyłyby, ulżyły, ulżyłoby, ulżyło, ,...