Nazwisko mężczyzny (pan) - BURKI |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burki |
| To jest Jan Burki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkiego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burkiego. |
| Celownik (komu?) : Burkiemu |
| Janowi Burkiemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burkiego |
| Nikt tam nie widział Jana Burkiego. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkim |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkim. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkim |
| Nie rozmawiamy o Janie Burkim. |
| Wołacz (o!): Burki |
| Mój drogi Janie Burki. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burki |
| Autorką artykułu jest Ewa Burki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burki |
| Udałem się po poradę do Ewy Burki. |
| Celownik (komu?) : Burki |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burki. |
| Biernik (kogo?) : Burki |
| Wszyscy lubią Ewę Burki. |
| Narzędnik (z kim?) : Burki |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burki. |
| Miejscownik (o kim?) : Burki |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burki. |
| Wołacz (o!): Burki |
| Mylisz się Ewo Burki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burcy, depr. Burkie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burcy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkich |
| Sprawa Ewy i Jana Burkich nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burkim |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkim. |
| Biernik (kogo?) : Burkich |
| Ewę i Jana Burkich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burkimi |
| Z Ewą i Janem Burkimi mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkich |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkich. |
| Wołacz (o!): Burcy, depr. Burkie |
| Ewo i Janie Burcy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burki |
| To są siostry Ewa i Magda Burki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burki |
| Przed domem Ewy i Magdy Burki doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burki |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burki. |
| Biernik (kogo?) : Burki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burki. |
| Narzędnik (z kim?) : Burki |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burki był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burki |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burki. |
| Wołacz (o!): Burki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burki! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025