Odmiana nazwiska - BURKOŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska BURKOŃ:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURKOŃ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkoń |
| To jest Jan Burkoń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkonia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burkonia. |
| Celownik (komu?) : Burkoniowi |
| Janowi Burkoniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burkonia |
| Nikt tam nie widział Jana Burkonia. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkoniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkoniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkoniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Burkoniu. |
| Wołacz (o!): Burkoniu |
| Mój drogi Janie Burkoniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKOŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkoń |
| Autorką artykułu jest Ewa Burkoń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkoń |
| Udałem się po poradę do Ewy Burkoń. |
| Celownik (komu?) : Burkoń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkoń. |
| Biernik (kogo?) : Burkoń |
| Wszyscy lubią Ewę Burkoń. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkoń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkoń. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkoń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burkoń. |
| Wołacz (o!): Burkoń |
| Mylisz się Ewo Burkoń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKOŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkoniowie, depr. Burkonie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkoniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkoniów |
| Sprawa Ewy i Jana Burkoniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burkoniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkoniom. |
| Biernik (kogo?) : Burkoniów |
| Ewę i Jana Burkoniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burkoniami |
| Z Ewą i Janem Burkoniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkoniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkoniach. |
| Wołacz (o!): Burkoniowie, depr. Burkonie |
| Ewo i Janie Burkoniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKOŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkoń |
| To są siostry Ewa i Magda Burkoń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkoń |
| Przed domem Ewy i Magdy Burkoń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burkoń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkoń. |
| Biernik (kogo?) : Burkoń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkoń. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkoń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burkoń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkoń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkoń. |
| Wołacz (o!): Burkoń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burkoń! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURKOŃ:
Burkoń, Burkonia, Burkoniowi, Burkoniem, Burkoniu, Burkoniowie, Burkonie, Burkoniów, Burkoniom, Burkoniami, Burkoniach,Zobacz nazwiska podobne do BURKOŃ:
BURKOT, BURKOWSKA, BURKOWICZ, BURKO, BURKOVSKA, BURKOVA, BURKOWY, BURKOVETS, BURKOVSKAYA, BURKOWIECKA, BURKOWSKI, BURKOVSKYI, BURKOV, BURKOVSKIY, BURKOVSKYY,
Zobacz podział na sylaby słowa BURKOŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURKOŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKOŃ