Odmiana nazwiska - BURKOTENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BURKOTENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURKOTENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkotenko |
| To jest Jan Burkotenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkotenki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burkotenki. |
| Celownik (komu?) : Burkotence |
| Janowi Burkotence dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burkotenkę |
| Nikt tam nie widział Jana Burkotenkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkotenką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkotenką. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkotence |
| Nie rozmawiamy o Janie Burkotence. |
| Wołacz (o!): Burkotenko |
| Mój drogi Janie Burkotenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKOTENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkotenko |
| Autorką artykułu jest Ewa Burkotenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkotenko |
| Udałem się po poradę do Ewy Burkotenko. |
| Celownik (komu?) : Burkotenko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkotenko. |
| Biernik (kogo?) : Burkotenko |
| Wszyscy lubią Ewę Burkotenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkotenko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkotenko. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkotenko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burkotenko. |
| Wołacz (o!): Burkotenko |
| Mylisz się Ewo Burkotenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKOTENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkotenkowie, depr. Burkotenki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkotenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkotenków |
| Sprawa Ewy i Jana Burkotenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burkotenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkotenkom. |
| Biernik (kogo?) : Burkotenków |
| Ewę i Jana Burkotenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burkotenkami |
| Z Ewą i Janem Burkotenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkotenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkotenkach. |
| Wołacz (o!): Burkotenkowie, depr. Burkotenki |
| Ewo i Janie Burkotenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKOTENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burkotenko |
| To są siostry Ewa i Magda Burkotenko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burkotenko |
| Przed domem Ewy i Magdy Burkotenko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burkotenko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkotenko. |
| Biernik (kogo?) : Burkotenko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkotenko. |
| Narzędnik (z kim?) : Burkotenko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burkotenko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burkotenko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkotenko. |
| Wołacz (o!): Burkotenko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burkotenko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURKOTENKO:
Burkotenko, Burkotenki, Burkotence, Burkotenkę, Burkotenką, Burkotenkowie, Burkotenków, Burkotenkom, Burkotenkami, Burkotenkach,
Zobacz podział na sylaby słowa BURKOTENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURKOTENKO
Zobacz synonimy słowa BURKOTENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKOTENKO
Wybrane słowocobolrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy