Odmiana nazwiska - BURLAKU
Odmiana przez przypadki nazwiska BURLAKU:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURLAKU |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burlaku |
| To jest Jan Burlaku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burlaku |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burlaku. |
| Celownik (komu?) : Burlaku |
| Janowi Burlaku dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burlaku |
| Nikt tam nie widział Jana Burlaku. |
| Narzędnik (z kim?) : Burlaku |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burlaku. |
| Miejscownik (o kim?) : Burlaku |
| Nie rozmawiamy o Janie Burlaku. |
| Wołacz (o!): Burlaku |
| Mój drogi Janie Burlaku. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURLAKUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burlaku |
| Autorką artykułu jest Ewa Burlaku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burlaku |
| Udałem się po poradę do Ewy Burlaku. |
| Celownik (komu?) : Burlaku |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burlaku. |
| Biernik (kogo?) : Burlaku |
| Wszyscy lubią Ewę Burlaku. |
| Narzędnik (z kim?) : Burlaku |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burlaku. |
| Miejscownik (o kim?) : Burlaku |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burlaku. |
| Wołacz (o!): Burlaku |
| Mylisz się Ewo Burlaku! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURLAKURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burlaku, depr. Burlaku |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burlaku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burlaku |
| Sprawa Ewy i Jana Burlaku nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burlaku |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burlaku. |
| Biernik (kogo?) : Burlaku |
| Ewę i Jana Burlaku uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burlaku |
| Z Ewą i Janem Burlaku mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burlaku |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burlaku. |
| Wołacz (o!): Burlaku, depr. Burlaku |
| Ewo i Janie Burlaku, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURLAKUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burlaku |
| To są siostry Ewa i Magda Burlaku. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burlaku |
| Przed domem Ewy i Magdy Burlaku doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burlaku |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burlaku. |
| Biernik (kogo?) : Burlaku |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burlaku. |
| Narzędnik (z kim?) : Burlaku |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burlaku był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burlaku |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burlaku. |
| Wołacz (o!): Burlaku |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burlaku! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURLAKU:
Burlaku,Zobacz nazwiska podobne do BURLAKU:
BURLAGA, BURLAKA, BURLACHENKO, BURLAKOVA, BURLACU, BURLAK, BURLA, BURLAC, BURLACHUK, BURLAIENKO, BURLAKINA, BURLACHKA, BURLAGE, BURLAKOV, BURLAI,
Zobacz podział na sylaby słowa BURLAKU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURLAKU
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURLAKU