Nazwisko mężczyzny (pan) - BURNICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burnicka |
To jest Jan Burnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burnicki. |
Celownik (komu?) : Burnicce |
Janowi Burnicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burnickę |
Nikt tam nie widział Jana Burnickę. |
Narzędnik (z kim?) : Burnicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Burnicce |
Nie rozmawiamy o Janie Burnicce. |
Wołacz (o!): Burnicko |
Mój drogi Janie Burnicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURNICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Burnicka |
Autorką artykułu jest Ewa Burnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Burnickiej. |
Celownik (komu?) : Burnickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burnickiej. |
Biernik (kogo?) : Burnicką |
Wszyscy lubią Ewę Burnicką. |
Narzędnik (z kim?) : Burnicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Burnickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burnickiej. |
Wołacz (o!): Burnicka |
Mylisz się Ewo Burnicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURNICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burnickowie, depr. Burnicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burnickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnicków |
Sprawa Ewy i Jana Burnicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burnickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burnickom. |
Biernik (kogo?) : Burnicków |
Ewę i Jana Burnicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burnickami |
Z Ewą i Janem Burnickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burnickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burnickach. |
Wołacz (o!): Burnickowie, depr. Burnicki |
Ewo i Janie Burnickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURNICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Burnickie |
To są siostry Ewa i Magda Burnickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnickich |
Przed domem Ewy i Magdy Burnickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burnickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burnickim. |
Biernik (kogo?) : Burnickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burnickie. |
Narzędnik (z kim?) : Burnickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Burnickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burnickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burnickich. |
Wołacz (o!): Burnickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burnickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURNICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURNICKA
Zobacz synonimy słowa BURNICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURNICKA
Wybrane słowopolaćczasownik dokonanyodmiany:
polali, polaliby, polalibyście, polalibyśmy, polaliście, polaliśmy, polał, polała, polałaby, polałabym, polałabyś, ,...
eOdmiany.pl ©2024