Odmiana nazwiska - BUTKUTE
Odmiana przez przypadki nazwiska BUTKUTE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BUTKUTE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Butkute |
| To jest Jan Butkute. |
| Dopełniacz (kogo?) : Butkutego, Butkute, Butkute’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Butkutego. |
| Celownik (komu?) : Butkutemu, Butkute, Butkute’owi, |
| Janowi Butkutemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Butkutego, Butkute, Butkute’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Butkutego. |
| Narzędnik (z kim?) : Butkutem, Butkute, Butkute’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Butkutem. |
| Miejscownik (o kim?) : Butkutem, Butkute, Butkucie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Butkutem. |
| Wołacz (o!): Butkute, Butkucie, |
| Mój drogi Janie Butkute. |
Nazwisko kobiety (pani) - BUTKUTENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Butkute |
| Autorką artykułu jest Ewa Butkute. |
| Dopełniacz (kogo?) : Butkute |
| Udałem się po poradę do Ewy Butkute. |
| Celownik (komu?) : Butkute |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Butkute. |
| Biernik (kogo?) : Butkute |
| Wszyscy lubią Ewę Butkute. |
| Narzędnik (z kim?) : Butkute |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Butkute. |
| Miejscownik (o kim?) : Butkute |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Butkute. |
| Wołacz (o!): Butkute |
| Mylisz się Ewo Butkute! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BUTKUTERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Butkute |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Butkute. |
| Dopełniacz (kogo?) : Butkutego, Butkute, Butkute'a, |
| Sprawa Ewy i Jana Butkutego nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Butkutemu, Butkute, Butkute'owi, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Butkutemu. |
| Biernik (kogo?) : Butkutego, Butkute, Butkute'a, |
| Ewę i Jana Butkutego uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Butkutem, Butkute, Butkute'em, |
| Z Ewą i Janem Butkutem mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Butkutem, Butkute, Butkucie, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Butkutem. |
| Wołacz (o!): Butkute, Butkucie, |
| Ewo i Janie Butkute, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BUTKUTENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Butkute |
| To są siostry Ewa i Magda Butkute. |
| Dopełniacz (kogo?) : Butkute |
| Przed domem Ewy i Magdy Butkute doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Butkute |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Butkute. |
| Biernik (kogo?) : Butkute |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Butkute. |
| Narzędnik (z kim?) : Butkute |
| Wywiad z Ewą i Magdą Butkute był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Butkute |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Butkute. |
| Wołacz (o!): Butkute |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Butkute! |
Wszystkie odmiany nazwiska BUTKUTE:
Butkute, Butkutego, Butkute’a, , Butkutemu, Butkute’owi, Butkutem, Butkute’em, Butkucie,Zobacz nazwiska podobne do BUTKUTE:
BUTKUS,
Zobacz podział na sylaby słowa BUTKUTE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BUTKUTE
Zobacz anagramy i słowa z liter - BUTKUTE
Wybrane słowo