Nazwisko mężczyzny (pan) - Bartko |
---|
Mianownik (kto?) : Bartko |
To jest Jan Bartko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bartki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bartki. |
Celownik (komu?) : Bartce |
Janowi Bartce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bartkę |
Nikt tam nie widział Jana Bartkę. |
Narzędnik (z kim?) : Bartką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bartką. |
Miejscownik (o kim?) : Bartce |
Nie rozmawiamy o Janie Bartce. |
Wołacz (o!): Bartko |
Mój drogi Janie Bartko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BartkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bartko |
Autorką artykułu jest Ewa Bartko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bartko |
Udałem się po poradę do Ewy Bartko. |
Celownik (komu?) : Bartko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bartko. |
Biernik (kogo?) : Bartko |
Wszyscy lubią Ewę Bartko. |
Narzędnik (z kim?) : Bartko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bartko. |
Miejscownik (o kim?) : Bartko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bartko. |
Wołacz (o!): Bartko |
Mylisz się Ewo Bartko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BartkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bartkowie, depr. Bartki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bartkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bartków |
Sprawa Ewy i Jana Bartków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bartkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bartkom. |
Biernik (kogo?) : Bartków |
Ewę i Jana Bartków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bartkami |
Z Ewą i Janem Bartkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bartkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bartkach. |
Wołacz (o!): Bartkowie, depr. Bartki |
Ewo i Janie Bartkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BartkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bartko |
To są siostry Ewa i Magda Bartko. |
Dopełniacz (kogo?) : Bartko |
Przed domem Ewy i Magdy Bartko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bartko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bartko. |
Biernik (kogo?) : Bartko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bartko. |
Narzędnik (z kim?) : Bartko |
Wywiad z Ewą i Magdą Bartko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bartko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bartko. |
Wołacz (o!): Bartko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bartko! |
Zobacz podział na sylaby słowa Bartko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Bartko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Bartko
Wybrane słowomielerzrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
mielerza, mielerzach, mielerzami, mielerze, mielerzem, mielerzom, mielerzowi, mielerzów, mielerzu, mielerzy, ,...
eOdmiany.pl ©2024