Nazwisko mężczyzny (pan) - Brenik |
---|
Mianownik (kto?) : Brenik |
To jest Jan Brenik. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brenika. |
Celownik (komu?) : Brenikowi |
Janowi Brenikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brenika |
Nikt tam nie widział Jana Brenika. |
Narzędnik (z kim?) : Brenikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brenikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Breniku |
Nie rozmawiamy o Janie Breniku. |
Wołacz (o!): Breniku |
Mój drogi Janie Breniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - BrenikNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenik |
Autorką artykułu jest Ewa Brenik. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenik |
Udałem się po poradę do Ewy Brenik. |
Celownik (komu?) : Brenik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brenik. |
Biernik (kogo?) : Brenik |
Wszyscy lubią Ewę Brenik. |
Narzędnik (z kim?) : Brenik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brenik. |
Miejscownik (o kim?) : Brenik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brenik. |
Wołacz (o!): Brenik |
Mylisz się Ewo Brenik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BrenikRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenikowie, Brenicy, depr. Breniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brenikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Breników |
Sprawa Ewy i Jana Breników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brenikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brenikom. |
Biernik (kogo?) : Breników |
Ewę i Jana Breników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brenikami |
Z Ewą i Janem Brenikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brenikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brenikach. |
Wołacz (o!): Brenikowie, Brenicy, depr. Breniki |
Ewo i Janie Brenikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BrenikNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenik |
To są siostry Ewa i Magda Brenik. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenik |
Przed domem Ewy i Magdy Brenik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brenik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brenik. |
Biernik (kogo?) : Brenik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brenik. |
Narzędnik (z kim?) : Brenik |
Wywiad z Ewą i Magdą Brenik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brenik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brenik. |
Wołacz (o!): Brenik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brenik! |
Zobacz podział na sylaby słowa Brenik
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Brenik
Zobacz anagramy i słowa z liter - Brenik
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024