Nazwisko mężczyzny (pan) - Brenkus |
---|
Mianownik (kto?) : Brenkus |
To jest Jan Brenkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenkusa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brenkusa. |
Celownik (komu?) : Brenkusowi |
Janowi Brenkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brenkusa |
Nikt tam nie widział Jana Brenkusa. |
Narzędnik (z kim?) : Brenkusem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brenkusem. |
Miejscownik (o kim?) : Brenkusie |
Nie rozmawiamy o Janie Brenkusie. |
Wołacz (o!): Brenkusie |
Mój drogi Janie Brenkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BrenkusNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenkus |
Autorką artykułu jest Ewa Brenkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenkus |
Udałem się po poradę do Ewy Brenkus. |
Celownik (komu?) : Brenkus |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brenkus. |
Biernik (kogo?) : Brenkus |
Wszyscy lubią Ewę Brenkus. |
Narzędnik (z kim?) : Brenkus |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brenkus. |
Miejscownik (o kim?) : Brenkus |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brenkus. |
Wołacz (o!): Brenkus |
Mylisz się Ewo Brenkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BrenkusRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenkusowie, depr. Brenkusy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brenkusowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenkusów |
Sprawa Ewy i Jana Brenkusów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brenkusom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brenkusom. |
Biernik (kogo?) : Brenkusów |
Ewę i Jana Brenkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brenkusami |
Z Ewą i Janem Brenkusami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brenkusach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brenkusach. |
Wołacz (o!): Brenkusowie, depr. Brenkusy |
Ewo i Janie Brenkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BrenkusNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brenkus |
To są siostry Ewa i Magda Brenkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Brenkus |
Przed domem Ewy i Magdy Brenkus doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brenkus |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brenkus. |
Biernik (kogo?) : Brenkus |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brenkus. |
Narzędnik (z kim?) : Brenkus |
Wywiad z Ewą i Magdą Brenkus był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brenkus |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brenkus. |
Wołacz (o!): Brenkus |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brenkus! |
Zobacz podział na sylaby słowa Brenkus
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Brenkus
Zobacz anagramy i słowa z liter - Brenkus
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024