Nazwisko mężczyzny (pan) - Bromkie |
---|
Mianownik (kto?) : Bromkie |
To jest Jan Bromkie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bromkiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Bromkiego. |
Celownik (komu?) : Bromkiemu |
Janowi Bromkiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Bromkiego |
Nikt tam nie widział Jana Bromkiego. |
Narzędnik (z kim?) : Bromkiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bromkiem. |
Miejscownik (o kim?) : Bromkiem |
Nie rozmawiamy o Janie Bromkiem. |
Wołacz (o!): Bromkie |
Mój drogi Janie Bromkie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BromkieNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bromkie |
Autorką artykułu jest Ewa Bromkie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bromkie |
Udałem się po poradę do Ewy Bromkie. |
Celownik (komu?) : Bromkie |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Bromkie. |
Biernik (kogo?) : Bromkie |
Wszyscy lubią Ewę Bromkie. |
Narzędnik (z kim?) : Bromkie |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bromkie. |
Miejscownik (o kim?) : Bromkie |
Koleżanki plotkowały o Ewie Bromkie. |
Wołacz (o!): Bromkie |
Mylisz się Ewo Bromkie! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BromkieRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Bromkowie, Bromkie, depr. Bromkie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Bromkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bromków, Bromkich, Bromkiech, |
Sprawa Ewy i Jana Bromków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Bromkom, Bromkim, Bromkiem, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bromkom. |
Biernik (kogo?) : Bromków, Bromkich, Bromkiech, |
Ewę i Jana Bromków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Bromkami, Bromkimi, Bromkiemi, |
Z Ewą i Janem Bromkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Bromkach, Bromkich, Bromkiech, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bromkach. |
Wołacz (o!): Bromkowie, Bromkie, depr. Bromkie |
Ewo i Janie Bromkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BromkieNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Bromkie |
To są siostry Ewa i Magda Bromkie. |
Dopełniacz (kogo?) : Bromkie |
Przed domem Ewy i Magdy Bromkie doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Bromkie |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bromkie. |
Biernik (kogo?) : Bromkie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bromkie. |
Narzędnik (z kim?) : Bromkie |
Wywiad z Ewą i Magdą Bromkie był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Bromkie |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bromkie. |
Wołacz (o!): Bromkie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Bromkie! |
Zobacz podział na sylaby słowa Bromkie
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Bromkie
Zobacz anagramy i słowa z liter - Bromkie
Wybrane słowoesperalrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
esperalom, esperalami, esperalach, esperalu, esperalowi, esperalem, esperale, esperalów, esperali, ,...
eOdmiany.pl ©2024