Nazwisko mężczyzny (pan) - CEMKE |
---|
Mianownik (kto?) : Cemke |
To jest Jan Cemke. |
Dopełniacz (kogo?) : Cemkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Cemkego. |
Celownik (komu?) : Cemkemu |
Janowi Cemkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Cemkego |
Nikt tam nie widział Jana Cemkego. |
Narzędnik (z kim?) : Cemkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Cemkem. |
Miejscownik (o kim?) : Cemkem |
Nie rozmawiamy o Janie Cemkem. |
Wołacz (o!): Cemke |
Mój drogi Janie Cemke. |
Nazwisko kobiety (pani) - CEMKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Cemke |
Autorką artykułu jest Ewa Cemke. |
Dopełniacz (kogo?) : Cemke |
Udałem się po poradę do Ewy Cemke. |
Celownik (komu?) : Cemke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Cemke. |
Biernik (kogo?) : Cemke |
Wszyscy lubią Ewę Cemke. |
Narzędnik (z kim?) : Cemke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Cemke. |
Miejscownik (o kim?) : Cemke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Cemke. |
Wołacz (o!): Cemke |
Mylisz się Ewo Cemke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CEMKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Cemkowie, depr. Cemke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Cemkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Cemków |
Sprawa Ewy i Jana Cemków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Cemkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Cemkom. |
Biernik (kogo?) : Cemków |
Ewę i Jana Cemków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Cemkami |
Z Ewą i Janem Cemkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Cemkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Cemkach. |
Wołacz (o!): Cemkowie, depr. Cemke |
Ewo i Janie Cemkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CEMKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Cemke |
To są siostry Ewa i Magda Cemke. |
Dopełniacz (kogo?) : Cemke |
Przed domem Ewy i Magdy Cemke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Cemke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Cemke. |
Biernik (kogo?) : Cemke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Cemke. |
Narzędnik (z kim?) : Cemke |
Wywiad z Ewą i Magdą Cemke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Cemke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Cemke. |
Wołacz (o!): Cemke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Cemke! |
Zobacz podział na sylaby słowa CEMKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CEMKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - CEMKE
Wybrane słowopracuśrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
pracusiach, pracusiami, pracusie, pracusiem, pracusiom, pracusiowi, pracusiów, pracusiu, ,...
eOdmiany.pl ©2025